Ze was de weduwe van oppositieleider Benigno Aquino, die in 1983 werd vermoord toen hij na een ballingschap naar de Filipijnen was teruggekeerd. Drie jaar later, in 1986, leidde zij een ‘volksbeweging’ die de val inluidde van dictator Ferdinand Marcos, die het land jarenlang met harde hand had geregeerd. Marcos en zijn familie vluchtten naar Hawaïi.Aquino werd zelf president en ging verder met het herstel van de democratie. Ook probeerde ze de wijdverbreide corruptie aan te pakken.

Internationaal oogste ‘Cory’ veel lof. Time riep haar in 1986 uit tot ‘vrouw van het jaar’. In 1987 werd ze voorgedragen voor de Nobelprijs van de Vrede.

Maar bij veel Filipino’s sloegen hoge verwachtingen na verloop van tijd om in een teleurstelling toen veel bij het oude bleef. Aan het eind van haar termijn was haar populariteit dan ook flink afgenomen.

Aquino was de eerste vrouw die president van de Filipijnen werd en zat haar ambtstermijn helemaal uit, ondanks verscheidene couppogingen waarbij tientallen doden vielen.

Na 1992 trok Aquino zich terug uit de politiek, maar ze verdween niet helemaal uit de publiciteit. Ze steunde aanvankelijk de huidige president Gloria Macapagal Arroyo, maar nadat die in 2004 van verkiezingsfraude werd beticht riep Aquino haar op af te treden.Vorig jaar maart werd darmkanker bij Aquino vastgesteld. Ze onderging chemotherapie en chirurgische ingrepen. Op het laatste weigerde ze echter elke medische behandeling.

Corazon Aquino werd op 25 januari 1933 als Corazon Cojuangco geboren in Manilla. Ze studeerde Frans en wiskunde in de Verenigde Staten.