Een willekeurig avondje televisienieuws kijken in de Georgische hoofdstad Tbilisi bevestigt dit beeld. Oppositiezenders zoals Maestro-TV openen hun journaal steevast met de „succesvolle acties” van de oppositieleiders en benadrukken keer op keer dat „de laatste dagen van Saakasjvili’s regime zijn aangebroken.” Proregeringszenders zoals de Georgische Staatstelevisie laten hun journaal daarentegen altijd openen met een immer energieke Saakasjvili die zich met volle overgave inzet voor ’s lands glorieuze toekomst. De oppositie wordt daarentegen afgeschilderd als een stelletje ongeregeld dat het land aan de rand van afgrond probeert te brengen.„Voor radio en de geschreven pers geldt in grote lijnen dezelfde tweedeling”, aldus mediadeskundige Lia Chachunasjvili. Zij volgt voor de Kaukasus Universiteit in Tbilisi al vele jaren de ontwikkelingen in de Georgische media. „Onze media zijn de afgelopen tijd steeds verder gepolitiseerd geraakt. Alle kwaliteitsjournalisten zijn daarom van televisie en radio verdwenen, en zelfs bij kranten zijn ze nog maar mondjesmaat te vinden.”

Volgens Chachunasjvili zijn er in Georgië op dit moment eigenlijk nog maar twee publicaties die het predicaat ”neutraal” verdienen. Menig kwaliteitsjournalist heeft daarom hier onderdak gevonden. „Het tweemaandelijks verschijnende Liberal lijkt veel op The Economist en het wekelijks verschijnende Hot Chocolate is meer cultureel georiënteerd. Daarnaast bericht nog een aantal Engelstalige publicaties vrij evenwichtig over de huidige ontwikkelingen in ons land, alleen worden zij nauwelijks door Georgiërs zelf gelezen.” Chachunasjvili doelt hier op het relatief grote aantal voor de expatgemeenschap gepubliceerde Engelstalige kranten in haar land, zoals Messenger, Georgian Times en Georgia Today.

„Wij streven ernaar zo veel mogelijk verschillende meningen in onze krant te hebben”, vertelt redactrice Nina Achmeteli van Georgia Today. „Daarbij baseren wij ons uitsluitend op harde feiten.” De afwezigheid van objectiviteit in de Georgische media is volgens haar vooral toe te schrijven aan het ontbreken van een journalistieke traditie in haar land. „Wij zijn bijvoorbeeld nog nooit onder druk gezet door de autoriteiten. Wel is het soms moeilijk om achter bepaalde feiten te komen. Regeringswoordvoerder ontlopen je tijdens bijeenkomsten. Vaak is het effectiever om rechtstreeks met de ministers zelf contacten op te bouwen, die staan daar best open voor.”

Karel Onwijn is oud-correspondent van deze krant en reist momenteel rond door Georgië en Armenië.