Denemarken: Regels voor het fietsverkeer
De Denen lijken op de Nederlanders. Dat is een opvatting waar heel wat op af te dingen valt. Maar in grote lijnen klopt het wel. En soms ook als het over details gaat. Neem de populariteit van de fiets.
Denemarken is een echt fietsland en het scheelt niet veel of de Denen maken net zo veel kilometers op dit vervoermiddel als de gemiddelde Nederlander. Het gemeentebestuur van de hoofdstad Kopenhagen streeft ernaar om nog meer mensen op de fiets te krijgen. Kopenhagen moet zelfs de beste stad voor fietsers worden ter wereld, zo luidt de doelstelling. En zeker, de bestuurders hebben er al vrij veel aan gedaan. Op de drukste wegen vind je hier praktisch overal fietsstroken, op z’n minst van de overige rijbaan gescheiden door een witte streep.Toch zijn er een paar dingen waar fietsers op moeten letten. Bij met name de bushaltes is het goed uitkijken geblazen. De bus stopt namelijk in de meeste gevallen aan de linkerkant van de fietsstrook. De uit- en instappende passagiers moeten derhalve eerst het fietspad oversteken om op het trottoir te komen. Als een nietsvermoedende Nederlander denkt dat de passagiers braaf gaan wachten tot de fietsers voorbij zijn maakt hij een fout. De passagiers hebben namelijk voorrang. De meeste busgebruikers kijken niet eens of er fietsers aan komen. Des te bozer zijn de blikken als er fietsers zijn die niet stoppen en gewoon doorcrossen!
Gek genoeg is deze merkwaardige bushaltepraktijk geen enkel punt van discussie, hoewel het op zich link genoeg is voor uitstappende busgebruikers om zo plompverloren op het fietspad te belanden. Er zijn nog meer merkwaardige regels. Zo worden fietsers die gaan stoppen geacht om de achteropkomenden een waarschuwing te geven. Dat dient te gebeuren door de linkerarm op te heffen. Zo’n waarschuwing is op een vol fietspad overigens zo gek nog niet. Maar kennen de Nederlanders deze regel? Waarschijnlijk niet. Dat zou dus weer boze blikken kunnen opleveren in de praktijk, want Denen nemen verkeersregels sowieso net even iets serieuzer dan Nederlanders, die eerder de neiging hebben om ze als richtlijnen op te vatten. Zelfs richtlijnen worden in Denemarken ernstiger genomen. De fietshelm is nog steeds niet verplicht, maar de aanbeveling om zo’n weinig flatteus hoofddeksel op te zetten wordt door een groot deel van de fietsers gevolgd. Waarmee maar gezegd wil zijn dat het de kleine dingen zijn die het doen. Ook en met name als we het hebben over de verschillen tussen Denen en Nederlanders.