„Ik zat een paar uur later rechtop in bed met een pizzaatje en een colaatje light", zei Holleeder woensdag tegen zijn rechters in hoger beroep, tijdens de bespreking van zijn persoonlijke omstandigheden. Maar het komt niet meer goed, benadrukte hij. Het kan zomaar afgelopen zijn, „nu, morgen, of over een jaar". Zijn hart is heel slecht, de pompfunctie een fractie van wat zij ooit is geweest.Holleeder heeft na zijn operatie een euthanasieverklaring getekend. Mocht hij opnieuw worden geveld, dan wil hij niet „als een kasplantje" verder. „Als er geen zicht op is dat ik er volgende keer schadeloos uitkom, wil ik niet meer leven".

Op de vraag wat hij zou doen als hij als vrij man en niet gehinderd door zijn zwakke gezondheid zou terugkeren in de samenleving, antwoordde Holleeder: „Ik wil de draad dan gewoon weer oppakken en proberen normaal te werken, in de bouw. Ik laat me niet uit het veld slaan".

Waar hij zich wel over wenste te beklagen, zij het kort, was het gebrek aan ruimte dat hij twee jaar geleden kreeg om te revalideren. Holleeder verbleef in de Extra Beveiligde Inrichting (EBI) in Vught toen zijn ernstige hartproblemen zich openbaarden. Na zijn operatie in het Leids Universitair Medisch Centrum en een kort verblijf op de afdeling intensieve zorg aldaar, werd hij overgeplaatst naar het gevangenisziekenhuis in Scheveningen.

„Ook daar werd een EBI–regime op mij toegepast", aldus Holleeder. „Ik heb daardoor niet normaal kunnen revalideren". Echt een groot punt wilde hij er echter niet van maken. „Het is een gepasseerd station".