Andere bewoners noemden hem een angsthaas, maar hij voelde dat er iets niet klopte. „Ik heb buiten geslapen, dat is mijn redding geweest", zo verklaarde hij. Wanhopig kijkt hij maandag toe hoe een rupsvoertuig brokken puin verplaatst van het studentenhuis waar hij en zijn vrienden woonden. „Ik hoop dat ze mijn vrienden er levend uithalen", verzucht hij.Brandweerlieden zoeken tussen de puinhopen naar overlevenden van de beving. Enkele studenten die ontsnapt zijn uit het moderne huis van drie verdiepingen, zijn ervan overtuigd dat er nog bewoners onder het puin zitten.

Behalve het historische centrum is ook het ziekenhuis van L’Aquila ernstig getroffen. De apotheek van het ziekenhuis is ingestort. Delen van het ziekenhuis zijn onbruikbaar geworden wegens instortingsgevaar. Patiënten zijn naar buiten gebracht en wachten geduldig in de zon. Veel gewonden worden per helikopter overgebracht naar de naburige gemeenten Teramo, Pescara, Chieti en Atri.

Ook in de voorstadjes in de directe omgeving zijn slachtoffers gevallen. Enkelen in Paganico en Poggio Picenze. Een kind van twee jaar kwam levend onder het puin vandaan in het voorstadje San Gregorio. Haar moeder, die zelf om het leven kwam, had het meisje met haar lichaam afgeschermd op het moment dat hun woonhuis instortte. Psychologen waarschuwen voor enstige psychologische trauma’s bij kinderen die de aardbeving hebben overleefd.

Deze keer hadden ’de angsthazen’ dus gelijk. Maar het blijft lastig te weten wat te doen onder deze omstandigheden. „Een hevige aardbeving als deze was onmogelijk te voorspellen, zo stelt Guido Bertolaso, het hoofd van de bescherming burgerbevolking met klem.

„Wij zouden trouwens nooit hebben kunnen bedenken hoe we een hele streek zoals deze konden evacueren zonder te weten wat er daarna zou gaan gebeuren. Wij konden niet veel anders doen dan de hulptroepen alert te houden bij de schokken van de afgelopen periode en vervolgens, vijf minuten na de aardbeving, de hulpverlening in gang zetten", aldus Bertolase.