Het is niet alleen vijftig jaar geleden dat de Tibetanen voor het eerst in opstand kwamen tegen de Chinese overheersing (10 maart) en de dalai lama naar India vluchtte (17 maart), maar ook een jaar na een grootschalige volksopstand. Die begon in de Tibetaanse hoofdstad Lhasa en verspreidde zich al snel over een groot gebied. Bij die protesten kwamen volgens China negentien mensen om, maar de Tibetaanse regering in ballingschap schat het aantal veel hoger.Als klap op de vuurpijl heeft Peking besloten op 28 maart een nieuwe feestdag te introduceren. De communistische leiders noemden deze datum ”dag van de bevrijding van de slavernij”, ter ere van de machtswisseling in Tibet in 1950. De bevrijdingsdag moet het patriottisme van de Tibetanen versterken, stelt Peking.

China lijft ”het dak van de wereld” met de dag verder in. Mede door de komst van een spoorlijn vestigen meer en meer etnische Han-Chinezen zich in Tibet. De dalai lama sprak al eens van „culturele genocide” nu de Tibetanen in de minderheid raken. Ook het massatoerisme trekt een wissel op het gebied.

Alles bij elkaar leidt dat tot veel verzet in Tibet. Zelfs de dalai lama heeft moeite zijn achterban te overtuigen van de ingeslagen weg, die beoogt op een geweldloze manier meer autonomie te verkrijgen. De jonge garde Tibetanen schaarde zich tijdens een grote vergadering in november nog wel achter hem, maar gaf te kennen dat hij eigenlijk liever complete onafhankelijkheid nastreeft.

De dalai lama noemde het overleg met de Chinezen over meer autonomie eerder totaal mislukt. Peking wil niet praten over welke vorm van zelfstandigheid dan ook. Tibet hoort volgens de communistische leiders bij het moederland en meer hoeft er volgens Peking niet gezegd te worden.

Toch vreest China dat het Tibet nog niet afdoende in de greep heeft. Journalisten worden daarom niet toegelaten. Ook meldden reisorganisaties dat het regelen van toeristenvisums voor het gebied steeds moeilijker wordt.

De dalai lama heeft de bevolking gevraagd ook in deze gevoelige periode niet te reageren op provocaties van Chinese zijde. Als een opstand zou ontstaan, „kunnen de autoriteiten die op ongekende en onvoorstelbaar gewelddadige manier neerslaan”, aldus de geestelijk leider.