Fotografisch essay: Winter in de bergen
In de bergen is het weer onberekenbaar. Een liefelijke, ansichtkaartachtige bergweide kan tijdens een onweersbui in een gevaarlijke plek veranderen. Zowel ’s zomers als ’s winters moet er met de natuur en de weersomstandigheden terdege rekening worden gehouden. Steenlawines, metershoog smeltwater, verborgen gletsjerspleten, mist, gladheid en hoge windsnelheden kunnen voor risicovolle situaties zorgen.
Of zoals deze week de extreme sneeuwval met een verhoogde kans op lawines. Ze maken het leven in de bergen er niet gemakkelijker op. De lokale bevolking heeft ermee leren leven en weet zich in acht te nemen.Zo kon het vroeger dagenlang stil zijn op straat zijn als er lawinegevaar dreigde. De mensen bleven dan binnen. Tegenwoordig, met de vele toeristen, worden er soms onverantwoorde risico’s genomen. Bij een lawinegevaar van 4, de op een na hoogste alarmfase, wordt er nog steeds buiten de pistes geskied. Wie dan in een lawine terechtkomt, heeft weinig overlevingskansen. De sneeuw pakt zich samen als beton en na tien tot vijftien minuten is alle zuurstof verbruikt en volgt de verstikkingsdood.
In Ischgl/Samnaun ligt een skigebied op de grens van Oostenrijk en Zwitserland. In het hoogseizoen, zoals nu tijdens de krokusvakantie, verblijven er zo’n 15.000 mensen. Ruim 230 kilometer pistes en veertig liften zorgen voor een goede doorstroming. Toch raken er per maand 150 tot 200 mensen gewond, en is er elk jaar een aantal doden te betreuren.
Logistiek is het een hele organisatie om die mensenmassa boven te krijgen en van eten te voorzien. Bij slechte sneeuwomstandigheden zorgen 490 sneeuwkanonnen voor een aanvullende laag. Het water dat daarvoor nodig is, wordt uit bergbeekjes en riviertjes gepompt.
Behalve Oostenrijkers zijn het voor het grootste deel Duitsers die de pistes bevolken. De Nederlanders komen op de tweede plaats wat het aantal buitenlandse skiërs betreft. En de nouveaux riches van de Balkanlanden zijn in opkomst. Kroaten, Roemenen, Bulgaren en vooral Russen brengen veel geld mee en hun mentaliteit is soms ongepast. Voor deze Oost-Europeanen geldt het als een statussymbool om te kunnen zeggen dat je in Oostenrijk gaat skiën.
Ondanks de aandacht voor de toeristenindustrie, waar zo ongeveer heel Tirol op draait, wordt er tegenwoordig veel meer op het milieu gelet dan vroeger. Voor elke omgehakte boom wordt ergens anders een nieuwe geplant. Vergunningen voor nieuwe gebieden worden niet zomaar afgegeven. In Ischgl is men bijvoorbeeld al twintig jaar bezig met het verkrijgen van de toestemming voor een nieuwe piste. De dieren, zoals reeën en edelherten, worden bijgevoerd zodat ze de barre winter overleven.
Plaatselijke bevolking, vakantiegangers, avonturiers, het groot wild, gemzen en de bergmarmotten - alles moet bij wijze van spreken z’n plek krijgen in het majestueuze hooggebergte. De bergen hebben veel te bieden, maar het is er net zo gesteld als bij ons met de zee: de berg geeft en de berg neemt.