2008:
– 30 maart: De Beweging voor Democratische Verandering (MDC) claimt de overwinning bij verkiezingen voor een nieuw parlement en een nieuwe president.– 2 april: De definitieve uitslag bevestigt dat Mugabe’s ZANU–PF voor het eerst sinds de onafhankelijkheid in 1980 de parlementaire meerderheid kwijt is.

– 2 mei: De kiescommissie zegt dat Tsvangirai de meeste stemmen heeft gekregen tijdens de presidentsverkiezingen, maar onvoldoende om een tweede kiesronde tegen Mugabe te ontlopen. De MDC betwist deze lezing.

– 22 juni: Tsvangirai trekt zich terug voor de tweede ronde, die op 27 juni plaats heeft. De MDC–leider nam het besluit wegens aanhoudend geweld tegen zijn aanhang door sympathisanten van Mugabe.

– 29 juni: Mugabe wordt tot winnaar uitgeroepen van de tweede verkiezingsronde. Hij krijgt 85,51 procent van de stemmen tijdens verkiezingen die waarnemers unaniem omschrijven als frauduleus.

– 24 juli: Onderhandelaars van MDC en ZANU–PF beginnen gesprekken om de impasse over Mugabe’s herbenoeming te doorbreken.

– 15 september: Mugabe, Tsvangirai en Arthur Mutambara, leider van een kleinere oppositiepartij ondertekenen een akkoord waarin ze afspreken dat ze de macht gaan delen.

2009:
– 27 januari: Na maanden van stagnatie meldden leiders van landen in Zuidelijk Afrika dat een doorbraak is bereikt tijdens onderhandelingen tussen de rivaliserende partijen in Zimbabwe. De MDC–achterban reageert weinig enthousiast.

– 30 januari: De MDC blijkt toch bereid toe te treden tot een regering van nationale eenheid met Mugabe. Een commissie met afgevaardigden van MDC en ZANU–PF gaat controleren of de coalitiepartijen zich houden aan de afspraken over machtsdeling. Op 11 februari moet Tsvangirai worden ingezworen als premier. Op 13 februari moet de regeringsploeg compleet zijn.