De christelijke instelling voor jongvolwassenen met een licht verstandelijke beperking of autistische stoornis ligt al langer onder vuur. In augustus kreeg Charis al een waarschuwing van staatssecretaris Bussemaker van Volksgezondheid.De lijst met klachten en onvolkomenheden van de gezondheidsinspectie en de ouders varieert van belangenverstrengeling van de directie tot ondeskundig personeel. De ouders hebben geen enkele inbreng en de zorgplannen voor de cliënten zijn er niet of onvoldoende uitgewerkt, zo luiden de klachten.

De inspectie heeft na een recent bezoek geoordeeld dat er sinds de zomer nauwelijks vooruitgang is geboekt en legde Charis eerder deze maand een dwangsom van 500 euro per dag op. Een van de ouders, die niet met name wil worden genoemd, zegt dat de situatie slecht is. „Ons kind is erg zenuwachtig. Het vervelende is dat er geen alternatief is. We willen voor ons kind graag een passend tehuis met een christelijke identiteit in de regio.”

De enige oplossing die de ouders zien is vervanging van het bestuur. „De leiding kan absoluut niet tegen kritiek”, zegt Annie Baars, moeder van bewoner Wilco. „Alles wordt afgedaan als futiliteit. De praktijk is dat kinderen beschimmeld brood krijgen. Ook raakt er post zoek en er is totaal geen zorg. De inspectie heeft het „zwaar risicovol voor de patiënten” genoemd. Wilco is weer bij ons thuis en wil absoluut niet terug.” Baars zegt dat ze zal overleggen met de gezondheidsinspectie. „Hier moet echt snel een eind aan komen, want ook wij gaan er onderdoor. Onze zoon is onherkenbaar, driftig, depressief en hij vertrouwt niemand meer. Het is erg je kind zo achteruit te zien gaan. Hij zegt soms dat hij niet kan slapen, omdat het is zo druk is in zijn hoofd.”

De directie van Charis is niet van plan de sinds 2 december opgelegde dwangsom van 500 euro per dag te betalen. „Zo’n rapport van de gezondheidsinspectie is altijd een momentopname”, reageert directrice A. de Nooij. „Intussen zijn er al veel verbeteringen doorgevoerd.” Ze lacht schamper over de klachten over beschimmeld brood en zoekgeraakte post. „Dat is echt onzin.” Ze weigert verder op de aantijgingen in te gaan.

Een feit is dat in de 3,5 jaar dat Charis in Oud-Beijerland is gevestigd 37 personeelsleden zijn gekomen en gegaan. Een veeg teken? „Dat is niets bijzonders”, vindt De Nooij. „Dit heeft niets met de zorgkwaliteit te maken. Ook bij andere zorginstellingen is er veel verloop.” Bij Charis werkt volgens haar momenteel veel personeel via uitzendbureaus. Aan opstappen of het overdragen van taken wil De Nooij niet denken. „Dat is totaal niet aan de orde. Ik zie een eventueel hernieuwde inspectie met vertrouwen tegemoet.”