Vrijdag werd op een vrijdag in september vorig jaar in Genua geboren. De ouders gaven bij de burgerlijke stand de naam van hun baby op. Hij zou Venerdi (Vrijdag) moeten heten. Maar de ambtenaar weigerde die naam in het register in te schrijven.De boze ouders startten vervolgens een rechtzaak, maar de rechters vonden dat de ambtenaar in zijn recht stond. Het hof van appel onderschreef eind 2007 de uitspraak en een maand geleden sprak het hof van cassatie, de hoogste rechtsinstantie van Italië, het laatste woord erover. „Vrijdag is een naam van een ridicuul gehalte en is vatbaar voor ironie en spot, die kan leiden tot een ernstige pesterij van de persoon die de naam draagt”, lichtte de rechtbank toe.

De Genuase ouders hebben hun kind nu maar Gregorius genoemd, naar de rooms-katholieke heilige die op de geboortedag van het kind dat voorheen Vrijdag heette, wordt herdacht.

Het is niet de eerste keer dat rechtsinstanties zich uitspreken over de grillen van Italiaanse mama’s en papa’s. Soms wordt heel streng geoordeeld. Een paar maanden geleden sprak een ambtenaar zijn veto uit over de naam Andrea. De naam is heel Italiaans, maar is anders dan in het buitenland een jongensnaam. Deze Andrea was echter een meisje. Het openbaar ministerie, dat uiteindelijk de zaak op zijn bord kreeg, ging niet akkoord. De ouders zouden hun kind maar Andreina moeten noemen.

In de wet staat dat namen mogen worden geweigerd die voor de betrokkene in de loop van de tijd schade kunnen toebrengen aan sociale contacten en onzekerheid kunnen veroorzaken. Mogelijk daardoor zijn de populairste namen in Italië nog altijd traditioneel, zoals de top drie voor jongens (Francesco, Alessandro en Andrea) en meisjes (Giulia, Sara en Sofia) aantoont. Toch zijn namen die worden ontleend aan populaire cultuuruitingen, zoals buitenlandse acteurs, zeer gewild.

Behalve een deel van de ambtenarij en de rechtelijke macht maken ook rooms-katholieke priesters zich boos over de ’creativiteit’ van nogal wat ouders. De emeritus bisschop van La Spezia (Ligurië) luidde in het dagblad La Stampa de noodklok. „Een naam is geen klank, maar heeft een diepgaande betekenis. Ouders zouden weer voor namen moeten kiezen die zijn wat ze zeggen, zoals Maria.”

De prelaat is terecht bezorgd, want van de in 2008 geboren meisjes in La Spezia -500 in getal- heet er niet één Maria.

Maar niet voor alle Italianen geldt gelijke monniken gelijke kappen. Een bekende voetballer en zijn vrouw noemden hun tweede kind Chanel. Niemand van de gemeente of de kerk die daarover viel. De beoogde opvolger als voorzitter van de raad van bestuur van Fiat, achterachterkleinkind van Fiats oprichter, noemde zijn kind Oceaan. Ook die naam ontlokte geen storm van verontwaardiging.