De frisse Zeeuwse zeewind giert om de oude fabriekshal. Een dik pak wolken verdrijft het zonlicht. Geruisloos gaat de deur open. Binnen is het ijzingwekkend koud. „Welkom.” De stem van amateurhistoricus Doeke Roos, van de Initiatiefgroep Scheldekwartier, weergalmt in de enorme ruimte. Roos is fel gekant tegen de sloop van het gebouw.De gemeente Vlissingen wil de machinefabriek met de grond gelijkmaken en er een nieuwbouwwijk neerzetten. „Op deze plek kunnen 75 huizen gebouwd worden”, zegt Roos terwijl hij een breed gebaar met zijn arm maakt. Dankzij het lichte plafond is het in de fabriek nog niet donker. De vloer van de hal is bedekt met vogelpoep. Vlak bij een van de grote grijze wanden ligt een duif. Geveld. Er hangen gele takels en er lopen rails door het vertrek. Achterin staan allerlei oude machines, zoals een wals en een grote boormachine. „Ik vind dit allemaal fascinerend. Dit soort fabrieksarchitectuur is heel uniek”, vertelt Roos enthousiast. „Ik zou het heel erg vinden als dit gebouw gesloopt wordt.”

Het zou Vlissingen te veel kosten om het gebouw overeind te houden. Het wil daarom een woonwijk maken op de plaats van het grote dok, waar veel schepen gebouwd zijn. „Je moet als stad iets speciaals hebben om mensen te trekken, maar wij hebben de boulevard toch al om aan te wonen? Ik snap niet dat dit nodig is”, zegt Roos. „Aan de uithoeken van het terrein laten ze sommige oude gebouwen staan. De woonwijk zou dan midden tussen die gebouwen komen. Je moet potentiële verkopers maar zien te verleiden.”

Roos zou liever een openbare publiekshal van de fabriek maken of de Cultuurwerf Vlissingen er een plekje geven. De stichting voor kunst en cultuur zou de fabriek voor exposities kunnen gebruiken. Is de hal niet erg hoog voor deze doeleinden? „Dat is zo, maar er lagen hier enorme casco’s op de hellingen”, aldus Roos. „Ik zou er ook graag appartementen in laten maken. Dat kost misschien wel meer, want de wanden bestaan nu slechts uit enkel glas en stenen, maar dan blijft de machinefabriek wel zijn stijl houden. Je behoudt dan ook de hoogbouw. Daarmee kun je weer winst maken, want door te stapelen, gebruik je de ruimte effectiever.”

Vol spanning wacht Roos de beslissing van de gemeenteraad af. Hij weet niet welke kant het op zal gaan, want hij krijgt van Vlissingers zowel positieve als negatieve reacties. „De fabriekshal heeft een bepaalde schoonheid. Net zoals oude kerken en kathedralen dat hebben”, benadrukt hij. „Het zou me aan het hart gaan als hij met de grond gelijkgemaakt zou worden.”