Daily Nation „Op het moment dat iedereen, behalve dan natuurlijk de verliezers, opgewonden is over de uitslag van de Amerikaanse presidentsverkiezingen, is het voor ons in Kenia van belang onszelf af te vragen hoe het toch kan dat in de VS een 21 maanden durende verkiezingscampagne zo gevrijwaard kon blijven van incidenten en geweld. (…) Er stond veel op het spel, en toch was er geen sprake van stembusfraude en ander geknoei, en evenmin van uitbarstingen van geweld. Is er wellicht iets fout met de manier waarop wij in Afrika kijken naar politieke strijd? De beschaafde manier waarop de Amerikaanse kandidaten elkaar bejegenden, moet een les zijn voor Afrika.

In de eerste plaats is er deze les: strijden voor het hoogste ambt is geen zaak van ”do or die” (alles of niets) in de VS of in iedere andere volwassen democratie. Dat is het bij ons wel, met als gevolg dat zittende machthebbers en hun kliek die overheidsfuncties bezetten, koste wat kost iedere nederlaag zullen aanvechten.

Maar er is ook deze les: in Afrika zijn degenen die het beleid van de zittende macht aanvechten er vrijwel nooit van overtuigd dat ze de verkiezingen eerlijk hebben verloren. Of, zoals het gezegde luidt: Niemand verliest verkiezingen in Afrika, want de uitslag zal altijd worden aangevochten. Als zoiets ondenkbaar is in de VS, waarom is het hier in Afrika dan juist zo normaal? Het antwoord zou wel eens kunnen zijn dat wij niet in staat zijn om ook maar enig respect voor. elkaars standpunten op te brengen. (…). Hier is een les waarmee we in Kenia ons voordeel kunnen doen: ware democratie vereist tolerantie en de bereidwilligheid om waardig het hoofd te buigen zodra we hebben verloren.”

The Times
„Veertig jaar na de dood van Martin Luther King krijgt Amerika een Afrikaanse president. Dat is een moment om te vieren. (…) De korte geschiedenis van de VS bevat vele mooie gedeeltes, maar één vreselijke blamage. De campagne van Obama stopte in Manassas, Virginia, dicht bij de plaats waar de eerste slag werd geleverd in de burgeroorlog. Die splijtte Amerika in tweeën over het punt dat nog steeds zijn grootste litteken is: slavernij.

Amerikaanse levens gingen verloren in dienstbaarheid en niets kan de schaamte daarvoor bedekken. Maar het is niet zo dat er geen vooruitgang is geboekt. Je zou wel een keiharde cynicus zijn om dat te ontkennen.

Maar veertig jaar na de scheiding op basis van huidskleur heeft Amerika dat hoofdstuk nu gesloten. Door zo’n claim op de toekomst te leggen, heeft Barack Obama meer gedaan dan iemand voor hem om het verleden te herzien.”

Neue Zürcher Zeitung
„Het verbluffende organisatietalent van Obama heeft bijgedragen aan zijn succes. In de manier waarop hij de kiezer benaderde en mobiliseerde, was de Democraat de concurrentie ver vooruit. Doorslaggevend voor het succes was dat hij uiteindelijk nog een andere kwaliteit liet zien. In de financiële crisis hield Obama het hoofd koel. Zodoende haalde hij twijfelende kiezers over de streep en overtuigde hij hen dat hij ook als president onverwachte uitdagingen het hoofd kan bieden.

McCain daarentegen werkte gedurende de financiële crisis richtingloos en verzwakte daarmee zijn statuur als politiek ervaren kandidaat.”

Ha’aretz
„De Verenigde Staten, en met hen de hele wereld, zullen vandaag wakker worden met een nieuwe president, Amerika’s 44e. Maar het is nu al mogelijk de Amerikanen de feliciteren en zelfs jaloers op hen te zijn. Nog maar veertig jaar geleden kostte de droom van gelijke rechten voor blank en zwart Martin Luther King het leven.

Niet alleen nam een zwarte presidentskandidaat de leiding in de verkiezingen, maar was een vrouwelijke senator lange tijd ook nog eens zijn grootste concurrent. Het was een spannende campagne, waarin het niet alleen om personen ging, maar vooral ook om ideologische standpunten. Een prachtig staaltje van democratie. En dat is niet alleen goed nieuws voor Amerika, maar met name voor de politiek in het algemeen en alle politici in de hele wereld. Blank en zwart, joden en moslims hebben hun stem gegeven aan een onervaren, jonge en bovendien zwarte kandidaat. Massaal heeft Amerika gekozen voor verandering in het Witte Huis en het Congres: een ware revolutie.”

El Universo
„Amerika bracht gemakkelijker een man naar de maan (Neil Armstrong, in 1969) dan een Afro-Amerikaan naar het Witte Huis. Obama is de eerste president van Afrikaanse afkomst. Dit spreekt boekdelen over zowel de vorderingen die de VS maken met hun aanpak van de rassenproblematiek als over de maatschappelijke irritatie die werd veroorzaakt door de Republikeinse regering van George W. Bush.

De zege van Obama leidt ook tot een absolute meerderheid van de Democraten in de beide Kamers van het Amerikaanse Congres. De regering-Obama lijkt alle mogelijkheden te hebben om haar politieke wensen te realiseren. Maar hoe dan ook, Obama’s grootste probleem vormen de enorme verwachtingen die met betrekking tot zijn bewind gewekt zijn. Op allerlei fora wordt al de hoop uitgesproken dat het dankzij Obama beter zal gaan met de wereld. Men vergeet daarbij dat zo’n verbetering slechts een afgeleide kan zijn. Obama wordt immers president van de Verenigde Staten van Amerika, niet meer en niet minder.

Obama heeft zich tot op heden nauwelijks uitgelaten over de verhoudingen met Mexico. Op korte termijn valt er in dit opzicht weinig te verwachten. Wel is het belangrijk dat de Mexicaanse regering acte de présence geeft in de VS en opkomt voor de belangen van Mexico.”

China Daily
„Wij wensen Obama al het goede bij zijn taak om Amerika uit het financiële moeras te trekken en ’s werelds grootste economie nieuw leven in te blazen met frisse ideeën en visies. Een sterke Amerikaanse economie is immers in het belang van China en van alle andere landen die met de VS handel drijven. (…) Intussen wachten de gekozen president enorme uitdagingen, bijvoorbeeld als het gaat om het dichten van de gaten in het financiële systeem van Wall Street, en niet minder bij het herformuleren van het Amerikaanse buitenlands beleid: weg van de doctrine van de preventieve militaire aanval, en gericht op het oplossen van internationale conflicten door overleg. Een beleid dat is gebaseerd op overleg en op het raadplegen van andere spelers in de internationale arena. (…) We hebben goede hoop dat het nieuwe Amerika inderdaad daar meer bereid toe zal zijn. (…) Al met al hebben we er alle vertrouwen in dat de Chinees-Amerikaanse betrekkingen naar een nieuw hoogtepunt zullen toegroeien zodra president Obama aantreedt. Daarvan zullen beide landen, maar ook de wereld als geheel, profiteren.”