Buitenlandredacteur Richard Donk en fotograaf Henk Visscher doen vanuit Honolulu (Hawaï), de plaats waar Barack Obama werd geboren en een groot deel van zijn jeugd doorbracht, verslag van de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Na 4000 kilometer leegte van de Stille Oceaan doemen ze plotseling op: een handvol eilanden die samen de vijftigste staat van de Verenigde Staten vormen. De felgroene, vruchtbare heuvels van Hawaï steken prachtig tegen het azuurblauwe water af. Enorme golven slaan op de riffen voor de noordelijke kust te pletter.

Ondanks de enorme afstand tot het vasteland doet de eilandengroep over het algemeen puur Amerikaans aan. Dezelfde grote auto’s en brede wegen. Net zo veel filialen van McDonald’s als van Starbucks. Dezelfde grote hoeveelheden op je bord. Toch heeft Hawaï nog veel van zijn Polynesische wortels behouden. Op een aantal basisscholen wordt nog altijd het Hawaïaans gedoceerd. Ook veel culturele tradities worden nog in ere gehouden.

Die wortels gaan terug tot ruim 2200 jaar geleden, toen avonturiers vanuit Azië de onbewoonde eilandengroep in de Stille Oceaan ontdekten en in bezit namen. Werd Hawaï aanvankelijk door stamhoofden geregeerd, dit systeem maakte later plaats voor een monarchie. De befaamde Britse ontdekkingsreiziger kapitein James Cook ’ontdekte’ Hawaï in 1778. Daarmee kwam een einde aan de geïsoleerde positie van het koninkrijk. Vooral vanuit Amerika vestigden vele honderden kolonisten zich in Hawaï, waar zij fortuinen verdienden in de suikerindustrie en de ananasteelt. Hawaï groeide tevens uit tot het centrum van de Pacific walvisvaart en tot belangrijke tussenstop op de handelsroutes naar China.

Nadat de nieuwe immigranten in 1887 de Hawaïaanse monarchie omver hadden geworpen, besloten de Verenigde Staten in 1900 de eilanden te annexeren. Pas 59 jaar later werd Hawaï officieel tot de vijftigste staat van de VS uitgeroepen. Hoewel die status inheemse Hawaïanen zeker in economisch opzicht veel voordeel heeft gebracht, voelen velen zich nog altijd achtergesteld bij de ’gewone’ Amerikanen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat een groot aantal Hawaïanen zijn hoop op de Democratische presidentskandidaat Barack Obama heeft gesteld.

„Het is natuurlijk leuk dat hij hier is geboren, maar daar draait het voor ons niet om”, zegt Ananya Ray, een 25-jarige lerares, terwijl ze op de boulevard van Honolulu naar de zonsondergang kijkt. „We kijken naar zijn principes en naar wat hij zegt. Hij heeft zich altijd hard gemaakt voor gelijkstelling van blank en zwart. Daarom hebben we hoop dat hij zich ook voor ons zal inzetten. Wij willen iemand in het Witte Huis die daadwerkelijk begrijpt wie wij als volk zijn.”

Dat Obama dinsdag in zijn geboortestaat zal winnen, lijdt vrijwel geen twijfel. De Democraat leidt in Hawaï met ruim 60 procent in de peilingen. Toch blijft zijn partij tot het laatste moment driftig campagne voeren. Op het hoofdkwartier in Honolulu is een legertje vrijwilligers bezig mensen telefonisch over te halen op Obama te stemmen. Op lange tafels liggen stapels telefoonlijsten. „Hallo, u spreekt met Anne Wheeler van de Obamacampagne. Ik wil u er graag nog even aan herinneren op 4 november te gaan stemmen. Kiest u alstublieft voor Barack Obama en voor verandering.” Een bejaarde man haalt de lijsten na gebruik zorgvuldig door de papierversnipperaar.

Campagnemanager Chuck Freeman heeft geen tijd om met de pers te praten. „U komt op een zeer slecht moment. We moeten alles op alles zetten om ook die laatste kiezer over de streep te trekken.”

Als er één plaats in Honolulu is waar een eventuele overwinning van Barack Obama zal worden gevierd, dan is het wel de Punahouschool, waar Obama van 1971 tot 1979 zijn lessen volgde. Toch wil Carlyn Tani, hoofd externe betrekkingen van de school, daar een kanttekening bij plaatsen. „Natuurlijk zullen we trots zijn als blijkt dat wij de president van de Verenigde Staten hebben ’geleverd’”, zegt ze, terwijl ze de klaslokalen laat zien waar Obama les heeft gekregen. „Maar we zijn trots op de goede prestaties van al onze leerlingen. Dit laat aan onze studenten zien dat het belangrijk is om een goede opleiding te volgen, en nog belangrijker om je talenten in publieke dienst aan te wenden.”

Afgelopen augustus bezocht Obama zijn voormalige school. Tani: „Dat was een prachtig moment. Hij heeft een indrukwekkende toespraak gehouden. Ook speelde hij een partijtje basketbal met oud-klasgenoten. Die zeiden naderhand dat het voelde alsof de tijd had stilgestaan.”

url verwijzing web (u689(refdag.nl/verkiezingenvs.