„Ik wil dat alles precies bekend wordt”, sprak Walesa op een persconferentie. De voormalige vakbondsman heeft altijd weerlegd dat hij zou hebben gecollaboreerd met het communistische regime.”De weg naar de waarheid. Een autobiografie”, luidt de titel van het werk. Het is het derde boek van de 65-jarige held van de anticommunistische beweging. De uitgave van het boek viel samen met de datum van zijn winst van de Nobelprijs voor de vrede in 1983.

Enkele maanden geleden beweerden twee historici van het Nationale Herdenkingsinstituut dat Walesa tussen 1970 en 1972, toen hij als elektricien op de scheepswerf van Gdansk werkte, samenwerkte met de geheime politie en informatie verschafte over de activiteiten van de arbeiders op de werf. Zij baseerden hun beweringen op documenten uit de archieven van het ministerie van Binnenlandse Zaken. Deze documenten zouden de handtekening van Walesa bevatten.

Walesa, die aan het begin stond van de beweging Solidarnosc (Solidariteit), met behulp waarvan het communisme uiteindelijk viel, en tussen 1990 en 1995 president van Polen was, heeft de aantijgingen herhaaldelijk ontkend. In zijn boek schrijft hij dat de autoriteiten hem, na zijn arrestatie in 1970, vrijlieten op voorwaarde dat hij enkele documenten zou ondertekenen.

„Daar dacht ik niet lang over na. Ik heb ze volgens mij niet eens gelezen”, schrijft Walesa. „Ik zal het nogmaals herhalen; ik heb nooit een verklaring van samenwerking ondertekend, evenmin als ik beloften heb gedaan om als agent te dienen.”

Dergelijke beweringen over Walesa worden in voormalige communistische landen regelmatig gedaan. Het verleden is hier vaak onderwerp van discussie en beschuldigingen. Deze maand verscheen een document van de Tsjechoslowaakse geheime politie, waarin beweerd werd dat de Tsjechische schrijver Milan Kundera, de auteur van het boek ”De ondraaglijke lichtheid van het bestaan”, ooit een vermoedelijke spion heeft verraden. Kundera wees deze aantijgingen van de hand.