In die tijd vochten honderden buitenlandse moslims, zogeheten moedjahedien, mee tegen de Bosnische Serven en Kroaten. De rechters achtten bewezen dat de moedjahedien tientallen burgers en krijgsgevangenen hebben vermoord.Voor die moorden is Delic niet veroordeeld, maar wel voor de mishandeling van gevangenen door moedjaheddien die in het Bosnische regeringsleger waren opgenomen en daardoor Delic ondergeschikten waren geworden.

Volgens de uitspraak was Delic wel van misdragingen van de moedjaheddien op de hoogte, maar was die informatie niet zo ernstig dat hij moest vrezen voor de moorden. De VN–aanklagers hadden geëist dat Delic zou worden veroordeeld wegens schending van de plicht van een militair commandant om moorden door ondergeschikten te voorkomen. Zij hadden een celstraf van vijftien jaar geëist.

De Zuid–Afrikaanse VN–rechter Bakone Moloto, die de uitspraak voorlas, schetste een gruwelijk beeld van de misdaden van de honderden moedjahedien die van 1992 tot 1995 in Bosnië huishielden. Zo werden in juni 1993 het vuur geopend op een groep Bosnisch–Kroatische gevangenen; 24 van hen werden bij het incident gedood.

Ook werden zeker drie Bosnische Serven onthoofd. In juli 1995 werd een Serviër onthoofd in het kamp Kamenica en moesten alle andere gevangenen het afgesneden hoofd kussen. Tevens werden gevangenen gemarteld met elektroshocks. Een Arabische getuige zei tijdens het Delic–proces dat sommigen van zijn mede–moedjahedien leden waren van terreurnetwerk al–Qaida.

Delic is de hoogstgeplaatste moslim die ooit door het tribunaal is veroordeeld. De rechters besloten tot een lage straf wegens een aantal verzachtende omstandigheden: Delic heeft zich vrijwillig overgegeven en samengewerkt met het tribunaal, hij heeft zijn ondergeschikten herhaaldelijk opgeroepen zich aan de Geneefse Conventies over het humanitaire oorlogsrecht te houden, hij heeft geen strafblad en hij heeft bijgedragen aan de totstandkoming van het vredesakkoord van Dayton. Ook verkeert Delic in slechte gezondheid.