De plechtigheid wordt verricht door Barend Westerink, wiens vader de laatste Elburger visser is die in de golven omkwam.De visserij is nog tot na de Tweede Wereldoorlog van groot belang geweest voor de economie van het Zuiderzeestadje. „Maar de zee gaf, en de zee nam”, zei Willem van Norel, bestuurslid van de oudheidkundige vereniging Arent Thoe Boecop, gisteren.

Elburg kende nog geen herinneringsmonument voor overleden vissers. Wel werd begin dit jaar de Kop van ’t Ende opgeleverd. Dit gerestaureerde havenhoofd was het vertrekpunt van de vissers voordat de Flevopolders voltooid waren.

Van Norel: „Urk heeft een eerbetoon aan overleden vissers, in Harderwijk wordt eraan gewerkt. Wij hadden het idee dat aan de gerestaureerde Kop van ’t Ende nog iets ontbrak.”’

Op 12 juni 1943 sloeg Dirk Westerink overboord. „Zijn broer voer mee, maar kon hem niet meer grijpen. De botter voer te snel.”

Veel Elburgers kunnen zich dit aangrijpende verhaal nog herinneren, aldus Van Norel. Westerink was de laatste beroepsvisser uit Elburg die op de wateren van de voormalige Zuiderzee het leven liet. Zijn lichaam werd een week later in het water gevonden.

De herinneringsplaquette bevat geen namen van omgekomen vissers. „Het is een algemeen gedenkteken voor hen die in de golven achterbleven”, aldus de medewerker van de oudheidkundige vereniging.