In september 2007 bleek dat in twee bosgebieden in het Limburgse heuvelland nog slechts negen eikelmuisjes met hun typerende pluimstaart, witte buik en zwart rovermasker leefden.Behlave de jonkies in Eijsden menen de veldwerkers nu ook elders een zwanger eikelmuisje gezien te hebben, en op een vierde plek hebben deze ’fruitdiefjes’ veel nestmateriaal in de speciaal voor hen opgehangen kastjes gesleept, een aanwijzing voor een mogelijke zwangerschap, aldus de VZZ.

Een woordvoerder van VZZ noemde de geboorte van de jonge muisjes donderdag „hoopgevend, maar de vlag gaat nog niet uit.” Daarvoor is de populatie te fragiel en te klein, aldus de woordvoerder.

„De eikelmuisjes slapen zeven maanden per jaar. Daarom worden ze ook wel slaapmuisjes genoemd. Al dat slapen maakt ze erg kwetsbaar. Ze moeten met velen zijn om te kunnen overleven, want zeker als ze slapen kan ze van alles overkomen.”

De eikelmuis is volgens de VZZ een van de meest bedreigde soorten in Nederland. Dat maakt de vondst van twee nesten met jongen bijzonder. In Nederland kwam de soort vroeger in een groot deel van Zuid-Limburg voor. Momenteel bieden alleen het Savelsbos en het Cannerbos in het Maasdal leefruimte voor de muisjes.

De VZZ pleit voor behoud, herstel en uitbreiding van boomgaarden, volkstuintjes, buitengebiedrommelschuurtjes, houtsingels, graften, kleinschalig akkerland en soortenrijke bosmantelzomen. Dat is de enige manier om ervoor te zorgen dat de eikelmuizen blijven bestaan, aldus de VZZ.