De Franse spion joeg al ruim tien jaar op Karadzic, samen met een klein team dat de voormalig hoofdaanklaagster Carla Del Ponte van het Joegoslavië–Tribunaal had samengesteld.„In Servië stuitten wij op twee problemen", aldus Rondot. „Ten eerste gaf ex–premier Vojislav Kostunica niet het groene licht. Ten tweede mochten wij afgeluisterde telefoongesprekken niet inzien". Volgens de generaal kon het team in Bosnië redelijk vrij opereren, maar waren de mogelijkheden in Servië beperkt.

Twee keer dacht het opsporingsteam Karadzic te pakken, maar het voormalige staatshoofd wist tijdig te ontkomen. In 1999, toen Karadzic naar Bosnië was gevlucht, leek een van zijn oude lijfwachten te willen praten. Maar op het laatste moment besloot de bewaker zijn voormalige baas toch niet te verraden.

In 2000 wees een afgeluisterd telefoongesprek in de richting van de regio Trebinje, een Bosnische stad. „Een operatie van de NAVO–vredesmacht SFOR is toen op touw gezet. Maar toen de Franse militairen ter plaatse kwamen, had Karadzic al de benen genomen”, zegt Rondot.

Dat de arrestatie deze keer wel is gelukt, zou deels te danken zijn aan de medewerking van een westerse inlichtingendienst. Die beschikt over een telefonisch afluistercentrum op een berg in Bosnië, nabij Servië. Daarnaast opereerden enkele werknemers van die dienst in het hart van de veiligheidsdienst in Belgrado, berichtte Le Figaro.