Onfatsoenlijk
Hoezo democratisch, tolerant en fatsoenlijk? Progressief, liberaal en libertijns Nederland gaat er vaak en graag prat op uiterst verdraagzaam te zijn. Wanneer de grondwettelijke vrijheden worden aangetast springt het direct op de ketting. Tenzij een standpunt echt haaks staat op de heersende opvatting. Dan is de jas van verdraagzaamheid snel uitgedaan.
Bewindslieden en Kamerleden van de ChristenUnie liggen deze weken onder een spervuur van smaad en haat. De reden? De coalitiepartner heeft het bestaan om vast te houden aan de eigen diepgewortelde overtuiging omtrent embryoselectie en wil blijven bij de afspraken die over dat dossier zijn gemaakt bij het regeerakkoord.Dat mag kennelijk niet, terwijl de vrijheid van meningsuiting garandeert dat ieder zijn overtuiging mag hebben, mag uitdragen en daar consequenties aan mag verbinden. Zo helder ligt dat. Evenzo is het heel normaal dat mensen zich aan afspraken houden. In dat licht valt dus niet de CU, maar staatssecretaris Bussemaker en haar partij, de PvdA, iets te verwijten. Niemand kan daarom met droge ogen beweren dat de CU iets onbehoorlijks doet.
De kwestie is dat de principiële en overtuigde stellingname van de partij niet wordt getolereerd. Om die reden ontvangen de politici smakeloze en zelfs godslasterlijke dreigmails.
Wie kennisneemt van de inhoud gelooft zijn ogen niet. Vicepremier Rouvoet wordt toegewenst „te sterven en te branden in de hel.” CU-Kamerlid Wiegman mag van mailzenders kanker krijgen en Elsbeth Etty, vooraanstaand columniste van NRC Handelsblad, noemt de CU-politici „fanaten, fundamentalisten en tirannen.” Zo voert progressief Nederland blijkbaar de discussie met andersdenkenden.
Minister Verhagen constateerde gisteren in een lezing dat de tolerantie op het gebied van godsdienstvrijheid afneemt. Hij pleit voor herstel van respect.
Als het om dat thema gaat, wordt nogal eens gewezen in de richting van rechts-radicale jongeren die zich misdragen tegen islamieten. Het is beslist op zijn plaats daartegen te waarschuwen en op te treden.
Maar dat geldt ook voor verspreiders van haatmails en anderen uit het libertijnse kamp die zich onfatsoenlijk, intolerant en ondemocratisch gedragen jegens andersdenkenden. Helaas, in democratische Nederland is dat not done. Dat merkt de ChristenUnie nu heel duidelijk.
Daarbij komt dat progressief Nederland niet bereid is te luisteren naar de argumenten van de CU. Bij voorbaat stoppen de libertijnen bij ethische kwesties de oren toe en voeren de CU-mensen dus een dialoog met doven. Het gevolg is dat voorstanders van embryoselectie het standpunt van de tegenstanders ongehoord als achterlijk van tafel vegen.
Minister Bos heeft deze week gezegd dat de CU geen monopolie heeft op principe en geweten. Daar heeft hij gelijk in. Maar er moet wel plaats zijn voor de eigen overtuiging van de christelijke politici en de mogelijkheid om hun opvattingen in de praktijk om te zetten. Die wordt hun niet gegund. Wanneer zij hun rug rechthouden, dan is het fundament onder de democratie weggeslagen.