Amerika herdenkt maandag tijdens ”Memorial Day” alle militairen die sinds de Amerikaanse burgeroorlog (1861-1865) zijn omgekomen en daarbij de 4563 militairen die tot nu toe omkwamen in Irak en Afghanistan. Reden voor pers en media om dit jaar aandacht te besteden aan militairen die deze oorlogen weliswaar overleefden, maar daarna zelfmoord pleegden.„De redenen daarvoor zijn verschillend, maar het resultaat is even treurig”, meent Paul Sullivan, directeur van de organisatie Veterans for Common Sense die veteranen na hun ontslag uit de dienst op alle mogelijke manieren bijstaat. Tijdens een hoorzitting van de Senaat sprak dr. Ira Katz, hoofd van de afdeling psychologische zorg voor veteranen, dat vorig jaar „enkele tientallen” veteranen een zelfmoordpoging deden tijdens hun medische behandeling na actieve dienst.

CBS-verslaggever Emanuel Margolis wist echter de hand te leggen op een e-mail van Katz aan een collega van afgelopen februari. Daarin schrijft Katz dat er vorig jaar „maandelijks” duizend zelfmoordpogingen werden geregistreerd. Defensie verzwijgt deze cijfers dus niet alleen voor het publiek, maar ook voor het parlement. „De oorlogservaringen achtervolgen de veteranen vaak als demonen waaraan geen ontsnappen mogelijk lijkt. Verder verliezen sommigen alle hoop op een ’normale’ toekomst door verwondingen en het gebrek aan medische en psychologische zorg die men na terugkeer hoort te krijgen”, aldus Sullivan.

Hij bekritiseert verder de „onbegrijpelijke bureaucratie” waartegen veel veteranen na de oorlog moeten vechten, nadat zij in Afghanistan en Irak hun leven gewaagd hebben voor Amerikaanse belangen. „Sommige veteranen die recht hebben op uitkeringen, moeten daar soms zes tot twaalf maanden op wachten. Dat maakt sommigen zo moedeloos dat zij het niet meer zien zitten. Wat je daar ook van mag denken, Washington draagt daarvoor de directe verantwoordelijkheid”, meent Paul Sullivan.