Het slachtoffer was de vroegere werkgever van de 30–jarige verdachte uit Enschede. De man zat toen hij de vrouw vermoordde in de laatste fase van zijn eerder opgelegde tbs–behandeling. Die kreeg hij voor de poging tot doodslag op zijn pleegmoeder en een roofoverval.Paul R. werkte tien maanden lang bij het bedrijf van de vrouw die hij doodde en haar man. Aan dat dienstverband kwam een einde, nadat de tbs’er niet meer kwam opdagen.

Toen R. in de nacht van 3 op 4 maart vorig jaar onder invloed van veel drank in een café in Enschede zijn voormalige bazen tegen het lijf liep, raakte hij geïrriteerd. Via sms–berichten riep hij vrienden op om meteen naar de horecagelegenheid te komen.

Na sluitingstijd ging R. met zijn maten op zoek naar zijn vroegere werkgevers. Op het moment dat hij ze in gezelschap van anderen vond, trok hij zijn meegebrachte pistool en schoot minstens tien keer in het wilde weg. Daardoor werd zijn vroegere bazin gedood en raakten vier omstanders gewond.

R. vertelde de rechtbank in Almelo twee weken geleden zonder enige emotie, dat hij tijdens het schietincident onder invloed van drank en xtc–pillen was. De man uit Enschede legde de rechters uit dat hij in een waas had gehandeld.

Het OM had twee weken geleden nog twintig jaar cel en tbs geëist. De rechtbank gaat in het vonnis over die strafeis heen. Een van de redenen is volgens de rechters dat het extra wrang is dat verdachte voor zijn handelen geen enkel motief heeft genoemd. Daardoor hebben de nabestaanden nog steeds geen antwoord hebben op de vraag: waarom?

De rechtbank heeft overwogen R. een levenslange straf op te leggen. Uiteindelijk zagen de rechters daar vanaf, omdat de verdachte volgens hen lijdt aan psychopathie en nog slechts dertig jaar is. Hij moet wel in een zogenoemde longstayafdeling van een tbs–kliniek worden geplaatst, zodat hij heel lang uit de samenleving verbannen blijft. Hoewel de rechtbank ernstige twijfels heeft over het slagen van een behandeling voor R. zodat hij zonder gevaar weer in de maatschappij zou kunnen terugkeren, willen de rechters die kans niet voor altijd uitsluiten, zoals dat bij levenslang het geval zou zijn.