Dat brengt zeker 340 van de 630 zetels in de Kamer van Afgevaardigden, de Italiaanse Tweede Kamer, in handen van het kamp van de 71–jarige Berlusconi. Hij was eerder in 1994 en van 2001 tot 2006 ook al Italiaans premier was. Ook in de Senaat zit Berlusconi voorlopig gebeiteld. Hij kreeg ruim 47 procent van de stemmen in de senaatsverkiezingen en kan zo op de steun rekenen van zeker 167 van de 322 senatoren.Centrumlinks moest het met veel minder doen. De Democratische Partij van Walter Veltroni samen met zijn coalitiegenoot, het Italië van de Waarden van oud–onderzoeksrechter Antonio Di Pietro heeft in de Kamer van Afgevaardigden zeker 241 zetels dankzij 37,7 procent van de stemmen. Veltroni en Di Pietro krijgen met ruim 38 procent van de stemmen in de senaatsverkiezingen 137 senatoren.

De christendemocraten onder leiding van Pieferdinando Casini kregen 5,6 procent van de stemmen waarmee er 34 christendemocraten in het Lagerhuis van het nieuwe parlement komen en twee christendemocratische senatoren in het Hogerhuis.

Een radicaal linkse coalitie, Regenboog–Links, van communisten, socialisten en groenen, haalde de kiesdrempel niet. Daarmee verdwijnen de communisten voor het eerst sinds de vestiging van Italiaanse republiek uit het parlement.

Het zestiende parlement van de in 1946 gestichte republiek komt 29 april bijeen. De afgevaardigden kiezen eerst de voorzitters van beide Kamers van de volksvertegenwoordiging. President Giorgio Napolitano begint na een paar dagen de leiders van de verschillende groeperingen in het parlement te raadplegen over de benoeming van een premier. Aangenomen wordt dat uit dit proces Berlusconi als regeringsleider naar voren komt. Hij kan dan beginnen met de vorming van de 62e regering van de republiek Italië.