Dat concludeert het deputaatschap diaconale en maatschappelijke zorg van de Gereformeerde Gemeenten in het rapport ”Memento Mori”, dat vrijdagmiddag is gepresenteerd. De reden is dat een eigen ziekenhuis ontbreekt, er geen strikt kerkelijk verpleeghuis of thuiszorginstelling bestaat en de bestaande palliatieve zorg van het kerkverband te kleinschalig en te zeer verbrokkeld is om een landelijk netwerk te vormen.

Gezien de omvang van de Gereformeerde Gemeenten is het niet mogelijk palliatieve zorg op een hoogwaardig niveau landelijk aan te bieden. Bovendien is de doelgroep te klein: maximaal 520 stervenden.

Het rapport beveelt wel aan een landelijk netwerk van palliatief geschoolde vrijwilligers vanuit de gereformeerde gezindte op te zetten. De Nederlandse Patiënten Vereniging en Stichting Schuilplaats hebben overigens reeds een netwerk van vrijwilligers op dit gebied. De twee organisaties zijn echter niet in het onderzoek betrokken.

De schrijvers van ”Memento Mori” adviseert cursussen aan te bieden of een blad over palliatieve zorg gericht op de gereformeerde gezindte uit te geven. Ook toerusting van pastorale medewerkers is aanbevelenswaardig. Verder wordt het opzetten van een centraal informatieloket aanbevolen.

Het onderzoek werd gehouden onder de drie regionale verzorgingshuisinstellingen van de Gereformeerde Gemeenten, de thuiszorginstellingen RST en Agathos, Siloah, verpleeghuis Salem en De Schutshaven. Geen van de acht instellingen ziet ruimte voor een landelijk dekkend netwerk voor zorg aan stervenden. Zij verwijzen alle naar het expertisecentrum van Zicht op Zorg in de gereformeerde gezindte, dat dit najaar van start is gegaan. Drs. M. J. Groenendijk, die het onderzoek uitvoerde, is projectcoördinator van het kenniscentrum palliatieve zorg van Zicht op Zorg geworden.