Eerst onder de duim, dan verder hand in hand
Preventieve oorlogsvoering is slechts een onderdeel van een veel groter militair actieplan van de Verenigde Staten, bekend onder de naam ”grand strategy”. Een ander opmerkelijk aspect is het afscheid van machtsevenwicht tussen grootmachten als middel om vrede en veiligheid te bewaren.
Voortaan gaat men in Washington uit van wat een „unipolaire wereld” wordt genoemd: waarin de VS superieure macht bezitten en waarin ze geen enkele rivaliserende grootmacht of coalitie van staten naast of tegenover zich dulden. Een toestand als ten tijde van de Koude Oorlog, aldus president Bush onlangs, waarin zo’n rivaal (de Sovjet-Unie) Amerika naar de kroon stak, mag nooit meer voorkomen.
Amerika heeft momenteel gemakkelijk praten dankzij de enorme voorsprong die het land heeft op militair, technologisch en economisch gebied. Dat wil men graag zo houden, zodat andere potentiële grootmachten er niet eens meer aan willen beginnen hen te evenaren.
Dat heeft positieve gevolgen voor de wereldvrede, legde Bush’ veiligheidsadviseur Condoleezza Rice vorige week uit in een interview in de Financial Times. „Onze suprematie dwingt staten met ons samen te werken.” Potentiële rivalen zien af van een wapenwedloop, en de financiële middelen die zo vrijkomen kunnen besteed worden aan de opbouw van het eigen land. „Onze overmacht”, aldus Rice, „helpt de competitieve instincten van andere staten beteugelen en in te zetten op andere terreinen.” Als concreet voorbeeld noemt Rice China, dat meer geld overhoudt om welvaart voor de eigen bevolking te creëren.
Of staten er ook zelf zo overdenken, vermeldde Rice niet.