„Weldenkend bestuurder” biedt geen tegenwicht aan Poetin
MOSKOU (ANP) - De overeenkomsten tussen het curriculum vitae van Dmitri Medvedev en dat van Vladimir Poetin zijn groot. Beiden studeerden rechten in Sint-Petersburg en werkten voor de eerste burgemeester van de stad, Anatoli Sobtsjak. In 1999 verhuisde zowel Poetin als Medvedev naar het Kremlin.
Het belangrijkste verschil tussen de huidige president Poetin en de man die hij nu als zijn opvolger naar voren schuift, is dat Poetin wel en Medvedev niet heeft gediend bij de KGB, voorloper van de veiligheidsdienst FSB.Toen Poetin carrière maakte in de krochten van de geheime dienst, doceerde Medvedev rechten aan de universiteit van Sint-Petersburg. Dat feit maakt dat Medvedev niet helemaal een typische vertegenwoordiger is van de ”siloviki”, de voormalige en huidige leden van de veiligheids- en inlichtingendiensten waarmee Poetin zich heeft omringd.
Een uitgesproken liberaal is de op 14 september 1965 in Leningrad geboren Medvedev evenmin. Loyaliteit aan Poetin was de afgelopen jaren een van zijn belangrijkste eigenschappen. Een ”weldenkend bestuurder” en een ”technocraat” zijn andere veelvoorkomende karakteriseringen van de man die zijn academische loopbaan in 1999 verruilde voor de functie van vicevoorzitter van de presidentiële staf.
Tot 2003 diende Medvedev ook in de raad van commissarissen van het machtige staatsgasbedrijf Gazprom, enkele jaren ook als voorzitter. Vier jaar na zijn aankomst in Moskou kreeg Medvedev het helemaal voor het zeggen als chef van de presidentiële staf, een uiterst machtige positie vlak bij het staatshoofd. Deze stafchef heeft invloed op zaken die uiteenlopen van het formuleren van wetsvoorstellen en het adviseren van de president tot het samenstellen van de agenda van het staatshoofd en benoemingen van medewerkers.
Al bij zijn aantreden in 2003 schreven waarnemers dat Medvedevs onpartijdigheid -hij hoorde noch tot de siloviki, noch tot het liberale kamp- ertoe zou leiden dat hij geen verzet zou bieden aan de verdere machtsuitbreiding van de siloviki rond Poetin. Hij liet inderdaad geen enkel teken van protest zien bij het verder versterken van de staatsmacht, het muilkorven van de media en het proces tegen Yukosdirecteur Michaïl Chodorkovski, waarmee het vertrouwen in de vrije markt en het recht van eigendom in Rusland werden aangetast.
In 2005 werd Medvedev benoemd als een van de eerste plaatsvervangers van de premier, waarmee hij voor het eerst lid werd van de regering. Met een zorgvuldige mediastrategie werd Medvedev in deze positie ook steeds vaker naar voren geschoven als woordvoerder van de regering en de president. De speculaties over zijn status als kroonprins begonnen in die tijd.
De populariteit van Poetin garandeert dat een meerderheid van de Russen bij de presidentsverkiezingen in maart 2008 stemt op de man die Poetin naar voren schuift. Nu Poetin Medvedev als presidentskandidaat voor zijn eigen partij Verenigd Rusland steunt, lijkt diens overwinning een uitgemaakte zaak.