De luchtmachtbasis Bagram, een voormalige sovjetpost in de schaduw van de Hindu Kush, die een zeer tijdelijk tehuis voor de Amerikaanse troepen zou zijn, is inmiddels bijna met een derde gegroeid en wacht verdere uitbreiding.De Amerikanen hebben nu ongeveer 25.000 militairen in het land. Samen met de 25.000 militairen van hun NAVO-bondgenoten betekent dit dat er momenteel ruim driemaal zoveel buitenlandse troepen in Afghanistan zijn als vier jaar geleden, toen de taliban verslagen leken.

De islamitische militie is sindsdien weer overeind gekrabbeld en 2007 was het bloedigste jaar tot nu toe. Barnett Rubin, Afghanistandeskundige van de universiteit van New York, stelt dat de Amerikaanse leiders „totaal niet hebben ingezien” wat nodig was voor de consolidatie van de overwinning op de taliban.

„De regering-Bush zag Afghanistan niet als een karwei voor de lange termijn en de Amerikaanse leiders hielden zichzelf voor de gek toen zij dachten dat zij een onomkeerbare overwinning hadden geboekt. Zij vonden Afghanistan niet belangrijk en waren altijd al van plan zich te richten op Irak”, aldus Rubin. „De VS en de internationale gemeenschap liggen nu ver achterop. De taliban winnen strategisch, zelfs als we ze bij ieder tactisch treffen verslaan.”

In Bagram worden nieuwe barakken gebouwd voor het recordaantal Amerikaanse troepen dat in het land wordt verwacht. Kolonel Jonathan Ives zegt dat er een nieuwe brigade wordt gehuisvest en dat thans wordt uitgegaan van langdurige aanwezigheid in het land. „Dit wordt een langetermijnbasis voor ons, of dat vijf of tien jaar betekent weten we niet.”

De rebellen hebben dit jaar ruim honderd zelfmoordaanslagen gepleegd, waaronder zaterdag een bomaanslag op een Amerikaans konvooi in Kabul waarbij een Amerikaanse soldaat en vier Afghaanse burgers omkwamen. Het was de derde zelfmoordaanslag in Kabul binnen een week.

Dit jaar zijn bij het militaire geweld zeker al 5100 mensen, meest rebellen, omgekomen, aldus een telling van persbureau Associated Press op basis van Afghaanse en westerse cijfers. Dat betekent dat het dodencijfer voor 2007 aanzienlijk hoger zal komen te liggen dan de 4000 van 2006. Het aantal doden onder Amerikaanse militairen staat momenteel op 87, tegen 90 in heel 2006.

Uitgestrekte gebieden in de provincies Helmand, Kandahar en Uruzgan zijn in handen van de taliban. De strijd lijkt zich bovendien uit te breiden in noordelijke richting, naar de provincie Ghazni, waar in juli 23 Zuid-Koreaanse hulpverleners werden ontvoerd, en de provincie Wardak, die grenst aan Kabul.

Afghaanse boeren verbouwden dit jaar een recordhoeveelheid papaver voor de productie van opium, wat leidde tot plannen om het leger in te zetten bij operaties van de drugsbestrijders.

Rubin zegt dat Washington niet wilde inzien hoe moeilijk de strijd zou worden en wilde voorkomen dat het Amerikaanse leger, net als in de Balkan, zou komen vast te zitten in wederopbouwmissies. „Sinds 2005 hebben Amerikaanse generaals me verteld dat (voormalig minister van Defensie, red.) Rumsfeld met de vingers op tafel trommelde als hij wilde uitvissen wanneer hij de troepen kon terugtrekken”, zegt Rubin. „Nu heeft de regering een compleet tegenovergestelde koers uitgezet, maar natuurlijk zonder ooit te erkennen dat zij fout zat en nog steeds zonder een strategie die een serieuze kans van slagen heeft.”

Bagram was aanvankelijk bedoeld voor ongeveer 3000 manschappen, zegt Ives. Daarna werden het er al snel 7000, en nu zijn het er 13.000, dus ongeveer iedere twee jaar een verdubbeling. Twee jaar geleden werkten ongeveer 1500 Afghaanse burgers op Bagram, nu zijn dat er 5000.

Ives zegt dat het Amerikaanse leger nog jarenlang in Afghanistan zal zijn. „Onze toezegging aan hen is in feite dat we zeggen dat we hier zijn totdat jullie de veiligheid en de stabiliteit hebben die jullie in staat stelt een ontwikkelingsland te zijn, en als dat tien jaar duurt dan duurt dat tien jaar”, aldus de kolonel.