Fuut! De stationsfluit in de mond van de negenjarige Matthijs Bonthuis brengt pas na twee vergeefse pogingen het gewenste geluid voort. De achterkleinzoon van de laatste Houtense stationschef gaf om tien uur het startsein voor het vertrek van het in 1935 in onbruik geraakte stationspand. Het ventje woont -vrijdagmorgen woonde- aan de overzijde van het witte gebouw.Twee weken heeft het station boven de grond gehangen, maar om twaalf uur vandaag is het aangekomen op de plaats van bestemming, zo’n 150 meter zuidwaarts. Spoorverdubbeling op het traject Utrecht-Den Bosch is de reden van de verhuizing. Het pand stond te dicht bij het spoor en moet verdwijnen. Dankzij een sterke lobby, vooral door de Stichting Station op Wielen, is besloten het historische pand te sparen.

Het oogt onalledaags. De deels donkerrood geverfde deuren aan de voorgevel staan nog open, zelfs als de trein zich in beweging zet. De snelheid laat het ook wel toe: iets meer dan een meter per minuut, volgens de planning. Alleen een kale vlakte met aan weerszijden veertien ijzeren steunpalen herinnert aan de oude plek.

Het in 1868 gebouwde stationnetje passeert langzaam een overhangende boom. „Het lijkt net of je duizelig bent”, zegt een toeschouwer, die net als veel anderen vanachter de dranghekken naar het schouwspel kijkt. Ook aan de andere zijde van het spoor drommen belangstellenden, van alle leeftijden, samen. „Het is wel spannend”, zegt ir. H. J. Snetselaar van constructiebureau Snetselaar BV uit Barneveld, dat de berekeningen voor de grondconstructie, het vijzelframe en de draagkracht voor de ondergrond maakte. Het was even afwachten hoe het metselwerk zou reageren op de verplaatsing. „Er is nagenoeg geen extra scheurvorming opgetreden”, aldus Snetselaar.

En bovendien, de ontstane scheuren zullen deels weer dichttrekken als het station wordt neergelaten, verzekert directeur ir. Claude Mortier van aannemer Freyssinent.

De opkomst is groter dan persvoorlichter Marieke Thissen van de Stichting Station op Wielen in eerste instantie had verwacht. De 78-jarige Houtenaar Jaap Muis neemt een kijkje met zijn kleinzoon. Eigenlijk vindt hij dat het project veel te veel geld kost. „Zo bijzonder is het gebouw ook weer niet. Maar de verplaatsing is natuurlijk wel spectaculair.”

Het station is rond het middaguur op de plek van bestemming aangekomen. Overigens is de klus dan nog niet geklaard. Het witte pand moet, waarschijnlijk maandag, op het nieuwe fundament worden vastgeklonken.

Eerst moet het nogmaals de lucht in, zodat de transportwagens eronder vandaan kunnen. Want die moeten al weer snel op reis. „Binnen een week”, zegt aannemer Mortier. „Naar het buitenland.”