Het mag officieel geen nationaal gebedsontbijt heten, want Zuid-Sudan is nog geen onafhankelijke natie. In zijn toespraak ondervangt organisator dominee Stephen Mbogo dat probleem door Zuid-Sudan een „nieuwe entiteit” te noemen.In 2005 ondertekenden rebellenleider John Garang van de SPLA en de regering van Sudan een vredesverdrag. Daarmee kwam een einde aan een oorlog die 22 jaar duurde en die ruim 2 miljoen mensenlevens eiste. In het verdrag is bepaald dat Zuid-Sudan nog steeds onderdeel is van Sudan, maar dat het wel een eigen grondwet en een eigen regering heeft. In 2011 bepaalt de bevolking van Zuid-Sudan in een referendum of zij geheel onafhankelijk wil worden van het moederland.

Aan de rand van de hoofdstad Juba pronkt het fonkelnieuwe parlementsgebouw. De witmarmeren vloeren glimmen als spiegels, op alle kamers zoemen zacht de airco’s. Groter kan het verschil haast niet zijn met de rest van Juba. Meer dan de helft van de bebouwing bestaat uit grashutten en de meeste andere huisjes hebben moddermuren en ijzeren golfplaten als dakbedekking.

„Juist nu we voor een nieuw begin staan, is het goed om te bouwen aan goed leiderschap in de vorm van dit eerste gebedsontbijt”, zegt Jimmy Mwongo. Hij is parlementslid en de grote motor achter een week vol activiteiten rondom goed leiderschap, met het gebedsontbijt als meest in het oog springende gebeurtenis. „Alleen als we ontzag hebben voor God, kunnen we een systeem opbouwen waarin geen ruimte is voor corruptie. Het is immers goddeloos om corrupt en egoïstisch te zijn, om wat voor ons allen is, voor jezelf te houden. Mijn boodschap is dat we samen moeten leven, ongeacht of we tot hetzelfde ras behoren of dat we hetzelfde geloven.”

De nadruk ligt wat parlementslid Mwongo betreft dus op samenleven. Daarom is tijdens het gebedsontbijt ook plaats ingeruimd voor een lezing uit de koran.

Medeorganisator dominee Stephen Mbogo is voorzitter van de Keniaanse organisatie African Enterprise, die in veel landen in Afrika soortgelijke, jaarlijkse evenementen organiseert. Omdat het de eerste keer is dat er in Zuid-Sudan een gebedsontbijt door het parlement wordt gehouden, is hij intensief bij de organisatie betrokken. Het is de bedoeling dat African Enterprise zich de komende jaren steeds meer terugtrekt uit de organisatie.

Ds. Mbogo: „Vanaf het begin dat wij gebedsontbijten organiseren met parlementen in Afrikaanse landen hebben we besloten dat we ook moslims erbij betrekken. Zij vormen een belangrijk deel van onze samenlevingen. Maar het zijn christenen die de bijeenkomsten organiseren. Zij zamelen de fondsen in.

We vragen een islamitische leider om tijdens het programma een relevant gedeelte uit de koran te lezen. Op die manier voelen zij zich ook betrokken. Dan brengt de nationale gebedsbijeenkomst geen scheiding tussen christenen en moslims. Religies hebben al veel te vaak tot verdeeldheid en oorlog geleid. Vergeet niet dat de tientallen jaren van oorlog die Sudan hebben geteisterd grotendeels uitgevochten zijn tussen christenen en moslims.”

De veiligheidsmaatregelen bij het parlementsgebouw in Juba zijn deze vrijdagmorgen aangescherpt. Binnen zit immers een belangrijk deel van de leiders van het land. Op het podium zit zelfs president Salvador Kiir, die met zijn aanwezigheid het gebedsontbijt een nationaal karakter geeft. In de zaal zitten anglicaanse en rooms-katholieke bisschoppen, parlementsleden, hoge leger- en politieofficieren, leiders van jeugd- en vrouwenorganisaties en vertegenwoordigers van verschillende Afrikaanse parlementen naast elkaar.

„Dit is een van de doelen van dit soort gebedsontbijten”, zegt Simon Kabi uit buurland Uganda. Hij is daar betrokken bij de organisatie van het nationale gebedsontbijt. „Leiders ontmoeten elkaar hier in een christelijke context en zij netwerken hier. Dat netwerken is anders dan bij gewone recepties, omdat hier Jezus centraal staat. Ik weet bijvoorbeeld dat twee tegenstanders uit de burgeroorlog in Burundi bij een dergelijke bijeenkomst in Zuid-Afrika elkaar voor het eerst lijfelijk ontmoetten. Daaruit is geregeld contact ontstaan en zelfs een vorm van vriendschap.”