NASA wil in 2020 een bemande post op de maan hebben. Daaraan voorafgaand moet de ruimtevaartorganisatie gedetailleerd onderzoek doen naar mogelijke locaties en zoeken naar mineralen en water.NASA is van plan het maanoppervlak te analyseren met een ruimtevaartuig dat automatisch rond de maan cirkelt en niet met een robot die eerst moet landen. Toch blijft de ruimtevaartorganisatie interesse houden in het gebruik van de 3D-laser van de robot.

Een groot nadeel van het maanterrein is dat het ruw is en nooit door de zon wordt beschenen. Voor een goed onderzoek zijn duizenden satellietmetingen nodig, die honderden uren in beslag nemen. Een robot daarentegen kan de kosten van de maanmissie verminderen en de effectiviteit van het onderzoek vergroten.

De robots in het huidige NASA-onderzoek rijden van 10 juli tot 3 augustus rond in de Haughton Crater. De krater ligt op Devon Island in Canada, ’s werelds grootste onbewoonde eiland.

Omdat geen ander gebied op aarde wat bodemgesteldheid en klimaat betreft zo sterk overeenkomt met Mars en de maan doet NASA hier graag onderzoek. De Haughton Crater ligt op dezelfde geografische breedte op het noordelijk halfrond van de aarde als de Shackleton Crater op het zuidelijk halfrond van de maan. Beide hebben een diameter van zo’n 20 kilometer.

De robots kunnen met 3D-laserscanners topografische kenmerken vastleggen tot op een afstand van 1 kilometer. De radarapparatuur op de robot kan de grond tot een diepte van 5 meter in kaart brengen. De vierwielige robots wegen elk 75 kilo.