Wijnmakers in Nederland vrezen dat het geplande verbod hun groeiende sector de nek omdraait. Ze voegen suiker toe, omdat de druiven door het weinige zonlicht hier zelf te weinig suiker aanmaken. De suiker is bepalend voor het alcoholpercentage.Minister Verburg (Landbouw) betoogde in het EU-beraad dat suiker toegevoegd moet kunnen blijven. „Daar was gelukkig brede steun voor: Duitsland, Frankrijk, Scandinavische landen enzovoort. Ik denk dat het de Europese Commissie nu wel duidelijk is dat de techniek niet verboden moet worden".

De minister zei dat het beoogde verbod „in het algemeen desastreus zou zijn voor de sector, omdat je tevoren nooit weet of je de suiker nodig hebt om het gewenste alcoholpercentage te halen".

Nederland telt circa 180 hectare wijngaarden, met een totale opbrengst van circa 750.000 flessen. De sector groeit sinds de jaren negentig, toen ook ten noorden van Limburg wijngaarden zijn geplant. Boeren verbreedden hun werk zo met toeristische streekproducten, zoals appelwijnen.

Europees Commissaris Fischer Boel had haar beoogde verbod op suikertoevoeging in wijn (chaptalisatie) nog verdedigd bij aanvang van het overleg. Ze meent dat het eerlijker is en meehelpt tegen de overproductie van wijn in de EU.

De EU–landen beslissen naar verwachting begin 2008 over dit en andere wijnplannen. Voornaamste doel van de plannen is om het overschot aan wijn te beperken. Nu kampt de EU met een jaarlijks overschot van 13 miljoen hectoliter (1,3 miljard liter).

Het overschot is ontstaan doordat Europeanen minder wijn drinken. Ze kopen bovendien vaker niet-Europese flessen, zoals uit Chili en Australië.

Voorstel van de Europese Commissie is om 200.000 hectare wijngaard te rooien. Ook wil men meer reclame maken voor Europese wijnen en campagnes voeren voor ’verantwoord wijndrinken’. Om hiervoor geld vrij te maken, wil de EU tegelijk snel stoppen met het gebruikelijke wegwerken van het wijnoverschot tot industriële alcohol, wat jaarlijks 500 miljoen euro kost.