Voorganger Jeremias Tilman van de Sankt Marienkirche in Rostock schudt vertwijfeld zijn hoofd. „Als ze dit al de vreedzame dag van de demonstraties noemen, hoe zal het de komende week dan gaan?” Het is halfnegen zaterdagavond. Enkele honderden meters verderop zijn de rellen volop aan de gang. Alleen een brede weg vol met politieauto’s scheidt de middeleeuwse kerk van de smalle straatjes rond de haven, waarin een kat-en-muisspel van politie en relschoppers gaande is. Het resultaat, zo blijkt de volgende dag: duizend gewonden en een schade die in de miljoenen loopt.De betoging zaterdag had een vreedzame inleiding moeten worden van de protesten tegen de G-8-top in Heiligendamm, die woensdag begint. Hoewel het overgrote deel van de betogers in die intentie handelde, waren er ongeveer 2000 links-extremisten op de been die de politie net zo lang provoceerden tot ze ingreep.

Veel autonomen waren in het zwart gekleed. Van hun gezicht lieten ze alleen hun ogen onbedekt, om onherkenbaar te blijven voor de camera’s van de politie. Halverwege de middag staken ze een politieauto in brand. De oprukkende politie werd onthaald met stenen, flessen en explosieven, de relschoppers werden bestreden met wapenknuppel en waterkanon. Pas laat in de avond werd het rustiger.

Tilman: „Wie heeft er ooit vrede bereikt door geweld? Deze mensen kunnen niet uit zijn op vrede.”

De protestmars, eerder die dag, verliep wel vreedzaam. Als een bont lint van spandoeken, slagwerkers, vlaggen en kinderen op schouders van ouders slingerde de betoging richting haven. Demonstranten lachen en maken een praatje met een onbekende. Praktisch alle betogers zijn gekomen uit onvrede over de bestaande machtsstructuren in de wereld en het gebrek aan daadkracht om mondiale problemen op te lossen. Op een spandoek staat de wereldbol ondersteboven getekend. Het bijschrift: Een andere wereld is mogelijk.

Uit Nederland en Duitsland zijn vijftig christelijke jongeren naar Rostock gekomen om te betogen. Hun boodschap: een betere wereld bereik je door te bidden en je stem te laten horen. Tegen de G-8 zijn de meeste jongeren niet. Wel zetten ze vraagtekens bij het optimisme over de vrije markt van de G-8. Of bij de 100 miljoen euro die de organisatie van de top kost, en het feit dat er voor het begin van de top al een conceptslotverklaring ligt.

„We roepen de G-8 ertoe op zich in het zetten voor de millenniumdoelen”, zegt Daniel Rempe. Hij is coördinator in Duitsland van de Michacampagne, een wereldwijde campagne die het behalen van de acht millenniumdoelen in 2015 nastreeft. Eén ervan is de uitbanning van extreme armoede. „We zijn op de helft van de tijd, maar nog lang niet op de helft van de doelen”, zegt Rempe. „Er is meer actie nodig.”

Frank Mulder van Time to Turn haalt een Afrikaans spreekwoord aan. „Op gebed volgen daden. Dat zie je ook in het leven van Jezus. Daarom vind ik dat we bij de betoging moeten zijn. Natuurlijk gebeuren er verkeerde dingen, maar dat maakt de aanwezigheid van christenen belangrijker. Als we wegblijven, wordt actievoeren tegen armoede een thema van linkse activisten. Het is juist een christelijk thema.”

In workshops leren de deelnemers hoe het komt dat Afrika zo arm is en hoe we daar als christen iets aan kunnen doen. Ook woont de groep Duitse diensten bij. In de zondagsdienst in Bad Doberan, bijgewoond door ruim duizend mensen, worden de G-8 opgeroepen tot ferme daden. „Zolang er nog één kind in Peru stinkt, stinkt de hele wereld”, klinkt de verkondiging.

De Duitse kerk voerde zaterdag nationaal actie door in de kerken rode ballonnen te hangen. De tekst erop -„Afrika schuldenvrij”- werd door kerkgangers en bezoekers met zwarte stift op de ballon ondertekend. Tijdens de protestmars zweefden er honderden ballonnen van een meter doorsnee boven de menigte. Voorganger Tilman: „Ik weet van veel kerkgangers die liever niet naar demonstraties gaat uit angst voor rellen. Ik kan dat begrijpen, maar het blijft nodig dat de kerk haar stem verheft.”