Minister van Buitenlandse Zaken Tzipi Livni had woensdag haar partijgenoot Olmert in een persoonlijk gesprek verzocht zijn functie neer te leggen. Toch zeiden Olmerts medewerkers donderdag dat deze stap nog niet het einde voor zijn positie hoeft te betekenen. Zij zeiden dat een grootschalig publiek protest daarentegen hem wel definitief de das om kan doen. Hoewel de politie geen cijfers wilde meedelen, leek de menigte donderdag de 100.000 demonstranten te overstijgen.De demonstratie toonde hoe de populariteit van Olmert de afgelopen dagen onder alle lagen van het volk is afgenomen. ”Mislukkelingen, ga naar huis”, viel op een enorm spandoek achter het hoofdpodium te lezen. De organisatie had vanwege het algemene karakter van de bijeenkomst besloten geen politici aan het woord te laten, „maar het is wel degelijk een politiek evenement”, zei Uzi Dayan, oud-generaal en voornaamste spreker.

Demonstraties op wat nu het Rabinplein heet hebben in het verleden politieke aardverschuivingen veroorzaakt. In 1973 leidde een massaprotest na de mislukte oorlog in dat jaar tot het aftreden van de legendarische premier Golda Meir. In 1982 togen honderdduizenden betogers naar Tel Aviv uit protest tegen de Israëlische betrokkenheid bij een bloedbad onder Palestijnse vluchtelingen in Beiroet, aangericht door een christelijke militie. Minister van Defensie Ariel Sharon en premier Menachem Begin traden wegens diezelfde affaire af. In 1995 werd op het plein toenmalig premier Yitzhak Rabin na afloop van een vredesprotest vermoord.

Het Israëlische parlement onderbrak donderdag zijn voorjaarsreces voor een speciale zitting over het rapport. Oud-premier Benjamin Netanyahu, die in de peilingen aan kop gaat, riep op tot vervroegde verkiezingen. Olmert werd bijgestaan door leden van zijn Kadimapartij, die weinig goeds te verwachten heeft van nieuwe verkiezingen.

Als Olmert de huidige politieke crisis weet te overleven, wachten hem de komende maanden nog twee lastige hindernissen - de voorverkiezingen binnen zijn Kadimapartij en het verschijnen van het tweede deel van het rapport over de oorlog tegen Hezbollah van vorig jaar zomer. Zelfs optimisten betwijfelen of Olmert aan kan blijven als dat rapport even vernietigend blijkt te zijn als het eerste deel, dat slechts de aanloop naar en de eerste zes dagen van het conflict besloeg.