Recht tegenover de plaats waar admiraal Maarten Harpertszoon Tromp op 10 augustus 1653 op zee bij Ter Heijde sneuvelde in een slag met de Engelse vloot, start het werkbezoek van Huizinga. Ze praat er met de verantwoordelijke gedeputeerde H. M. C. Dwarshuis-van de Beek over kustverdediging. Bij Ter Heijde zit de zwakste plek van de Nederlandse kust.Behalve met bestuurders en beleidsmakers praat de staatssecretaris ook met bewoners. Haar trip vormt een onderdeel van de honderddaagse tournee van het kabinet door het land om ideeën en meningen van gewone mensen te horen.

In Ter Heijde ontmoet Huizinga voorzitter Aart Maat van de dorpsvereniging en Jacqueline Voois van de belangenvereniging Heijdse Inspraak Nieuw Ter Heijde. Hun grote probleem is niet de kustverdediging, maar de nieuwbouw van en het onderhoud aan woningen dat woningcorporatie Arcade in het dorp wil uitvoeren. De bewoners zijn bang dat hun naoorlogse huizen moeten verdwijnen voor dure nieuwbouw. Maar over huizen gaat staatssecretaris Huizinga niet.

Massatoerisme
Maat en Voois kunnen haar toch een belangrijk punt meegeven: „Geen massatoerisme. Ter Heijde moet een knus kustdorp blijven.” Het is overigens al lang geleden dat er een lid van de regering naar het pittoreske plaatsje kwam, vertelt Voois nadat de staatssecretaris aan haar lunch is begonnen. „Koningin Wilhelmina kwam hier wel eens naar de kerk. De laatste keer dat er iemand van het vorstenhuis kwam, was in 1961, toen koningin Juliana een bezoek bracht aan de reddingswerkers van de KNRM.”

In een koningsblauwe bus arriveert Huizinga ’s middags drie kwartier te laat in Katwijk voor het tweede deel van haar werkbezoek. De reddingsboot uit Scheveningen en een schip van de kustwacht patrouilleren dan al een tijdje voor de kust. „De koningin komt ten minste altijd stipt op tijd”, moppert een van de wachtende journalisten. Huizinga excuseert zich voor de vertraging: „We zijn echt op tijd vertrokken, maar we hebben er lang over gedaan om hier te komen.”

De mensen die Huizinga spreekt, zijn niet allemaal tevreden over hun inspraakmogelijkheden. „Meepraten is eigenlijk niet aan de orde”, zegt J. C. de Vreugd van de Katwijkse Branding Surfclub. „We krijgen een aantal plannen voor kustbescherming voorgelegd waar we uit moeten kiezen. Maar wij willen iets heel anders.”

Schelpenvisser
Op het Katwijkse strand ontmoet ze schelpenvisser Van Rijn en zijn zoon; de laatsten die dit beroep in Nederland uitoefenen. Van Rijn ontmoet wel vaker hoogwaardigheidsbekleders: „Er komt hier van alles en nog wat.” Opmerkelijk genoeg noemt ook de schelpenvisser, net als Voois in Ter Heijde, de koningin. Die heeft hij persoonlijk gesproken. „Beatrix reed hier wel eens op haar paard langs de vloedlijn.”

Van het strand verplaatst het gezelschap rondom de staatssecretaris zich naar de boulevard. Daar wordt een klein uitstapje gemaakt terzijde van de weg over een smal paadje dat over een zandduin voert. „Dit is in 2000 speciaal voor de koningin aangelegd toen ze hier op bezoek was”, licht een gemeenteambtenaar toe. „Van hier kon ze schoolkinderen zien die haar toezongen.”

De staatssecretaris reageert aan het eind van haar bezoek verrast op haar illustere voorgangers in Ter Heijde en Katwijk. „Aan de koningin kan ik niet tippen, hoor.”

voetnoot (u17(Zie ook pag. 23: ”Regeren is soms wachten”.