Wie weet wat een ambacht is? „Als je dit aan jongeren op de Studiebeurs in Utrecht vraagt, dan weten ze er hooguit één te bedenken”, zegt Femina Fransman van het HBA. „Vaak is dat dan de bakker, omdat die toevallig dichtbij staat met een stand.”Toch zijn ambachten overal. Beroepen als dakdekker, schoenmaker en fietshersteller raken nooit uit de tijd. „Of het nou gaat om een rieten dak, de tapas van de slager of de ring om je vinger: vakmensen máken het!” is het motto van de Week van het Ambacht, die deze week werd gehouden. Achter het initiatief zitten het HBA, het Centrum voor Werk en Inkomen (CWI) en het kennis- en opleidingencentrum SVGB. Vakmensen boden belangstellenden een kijkje achter de schermen van hun bedrijf, presenteerden zich in vacaturecafés en gaven voorlichting over opleidingsmogelijkheden.

Want mensen moeten de weg naar de slager, de natuursteenbewerker, de dakdekker en de straatmaker weer vinden. Het kan geen kwaad hen eraan te herinneren hoe mooi handwerk kan zijn, meent Fransman van het HBA. „Vakmensen werken met hoofd, hart en handen. Een ambacht is vaak een passie.”

Werk is er genoeg. De bijna veertig branches die zich hebben aangesloten bij het HBA zijn samen goed voor 300.000 arbeidsplaatsen, tellen bijna 70.000 ondernemingen en hebben op dit moment in totaal 13.600 vacatures.

Zeven Servicepunten Ambachten, te vinden in CWI-kantoren, wijzen werkzoekenden door het hele land en het hele jaar door al in die richting. Als het aan Fransman ligt, wordt het aantal servicepunten uitgebreid tot twintig.

„We richten ons op jongeren die nog een keus moeten maken, maar ook op ouderen die terug willen keren naar hun droom: naar kleinschalig werk, ruimte voor creativiteit, de mogelijkheid om te ondernemen.”

De medewerker van een servicepunt levert maatwerk, zegt Fransman. „Hij kijkt naar de persoon, niet alleen naar diploma’s. Die benadering kost meer tijd, maar het resultaat is duurzamer.”

Behalve dat de adviseurs putten uit hun ervaring en mensenkennis, gebruiken ze competentietests. „Zo kwam onlangs een jongen -iemand van twaalf ambachten en dertien ongelukken- via een servicepunt bij een opticien terecht, waar hij goed functioneert en nu in opleiding is. Een vrouw met een administratieve carrière achter de rug ging bij een glazenier werken. Ze is op weg zelfstandig ondernemer te worden.”

Als iemand kapper wil worden, kan een servicepunt hem aanraden te kiezen voor opticien: kappers zijn er in overvloed, naar opticiens is veel vraag. Tegelijk: als mensen „echt dat oergevoel” hebben bij een bepaald beroep zetten ze wel door, lacht Fransman: „Net als een kunstenaar, die houd je niet tegen.”