Geboren: 28 april 1966Werkt voor: Dorcas Aid Int.

Standplaats: Moskou (Rusland)

Sinds: 1996

Wat voor werk doe je precies?
„Ik geef leiding aan het kantoor van de christelijke hulporganisatie Dorcas in Moskou. We zijn verantwoordelijk voor projecten in Rusland, Oekraïne, Armenië en Wit-Rusland. Samen met lokale partners (kerken en/of christelijke organisaties) ondersteunen we projecten die zich richten zich op structurele hulp, zoals het opzetten van trainingen en een reïntegratiecentrum voor ex-gevangenen en voormalige drugs- en alcoholverslaafden, financiële adoptie en sociale hulpverlening, zoals de distributie van hulpgoederen.”

Waarom doe je dit werk?
„M’n leven was vooral gericht op mijn carrière. Ik verloor de juiste motivatie. Het werd me duidelijk dat ik iets anders moest gaan doen en zo kwam ik in aanraking met Dorcas.”

Op welk punt zie je vooruitgang?
„Vooruitgang in de relatie met lokale autoriteiten. In het begin was er veel wantrouwen van officiële instanties jegens Dorcas, wat resulteerde in controles en inspecties. Men kon en kan niet begrijpen dat een organisatie gratis hulpgoederen uitdeelt. Dat wantrouwen is er nog steeds, maar je ziet verandering. Ook organisatorisch is er vooruitgang en de kwaliteit van projecten en partners verbetert.”

Hoogtepunt?
„Er zijn mensen die jaren gevangen zaten, maar nu een nieuw leven zijn begonnen. Zonder ondersteuning van een reïntegratiecentrum hadden ze dat niet gered. Een paar jaar terug hebben we met Vladimir Kiselov een gevangenis bezocht voor levenslang veroordeelden. Hij heeft zelf 21 jaar vastgezeten, is tot geloof gekomen en is nu gevangenisevangelist.”

Teleurstelling?
„Als projecten niet datgene brengen wat je verwacht. Lang niet iedereen die meedoet aan een rehabilitatieprogramma redt het.”

Ben je kerkelijk betrokken?
„In Nederland ben ik lid van de gereformeerde kerk vrijgemaakt in Uithuizen. In Moskou ga ik naar een evangelische gemeente.”

Speelt geloof een rol om hier te komen werken?
„Voor mij geeft dit werk mij een goede mogelijkheid mijn christen-zijn in praktijk te brengen. Ik heb genoeg bevestigingen gehad dat Rusland geen verkeerde keus is geweest.”

Waar verwonder je je over?
„Het asociale gedrag in het verkeer en het openbare domein. Positief is dat ik hier heel veel mensen tegenkom die onder moeilijke omstandigheden met heel beperkte middelen zich belangeloos inzetten voor hun medemens en doorgaan ondanks tegenslag en tegenwerking.”

Wat vind je moeilijk in het contact met de bevolking?
„Gebrek aan initiatief en verantwoordelijkheidsgevoel. Er wordt niet gedacht op de lange termijn. Dat kan problemen opleveren met het opzetten van projecten. Ook de bureaucratie is lastig. Het komt vaak voor dat je afhankelijk bent van persoonlijke contacten om iets geregeld te krijgen.”

Wat ervaar je als gemakkelijk?
„De Russen heb ik leren kennen als hartelijke, gastvrije mensen. Ze zijn sociaal en makkelijk in de omgang. Ze staan altijd voor je klaar.”

Mis je Nederland?
„Ik ga graag voor een korte periode terug, maar het geplande en gejaagde van Nederland mis ik zeker niet. Overigens word ik al tien jaar ondersteund door een achterban van familie, vrienden en oud-collega’s. Dat waardeer ik enorm. Bovendien weet ik dat er voor me wordt gebeden.”

Zin om terug te gaan?
„Op korte termijn zijn er geen plannen in die richting. Zolang mijn vrouw en ik het gevoel hebben dat we hier nog nuttig kunnen zijn, blijven we.”

Redactie: Marie van Beijnum