De oppositie ziet daarin een kans om de steun voor het afgelopen herfst aangetreden centrum-rechtse kabinet te ondermijnen. De sociaaldemocratische ex-premier Göran Persson meent dat Bildt zo langzamerhand een ernstige bedreiging vormt voor Zwedens reputatie in de wereld als voorvechter van de vrede.Dat Bildt, die in de eerste helft van de jaren ’90 ook premier was, blijkt lid te zijn geweest van een internationaal comité voor de bevrijding van Irak, is voor Persson de druppel die de emmer doet overlopen. „Naar Zweden wil niemand meer luisteren. En ik geloof niet dat er iemand in de EU is te vinden die in verband wil worden gebracht met zo’n op de VS georiënteerde groep”, fulmineerde Persson in een interview voor de Zweedse radio.

Wat is er precies aan de hand? Ten eerste het gewraakte effectenbezit. Bildt had aandelen in fondsen die mogelijk een onafhankelijk optreden als minister van Buitenlandse Zaken in het internationale diplomatieke verkeer hadden kunnen bemoeilijken. Concreet gaat het om het Zweedse investeringsfonds Vostok Nafta, dat het grootste deel van zijn portefeuille heeft samengesteld uit belangen in het Russische Gazprom. Daarnaast had Bildt aandelen Lundin Petroleum dat actief is in Sudan.

Bildt deed zijn aandelen pas geruime tijd na de aanvaarding van zijn ministerspost van de hand; die in Lundin Petroleum pas zeer recentelijk. Bovendien was Bildt, die de afgelopen jaren een aantal belangrijke internationale diplomatieke functies vervulde (onder meer als VN-gezant op de Balkan), niet meteen duidelijk over zijn effectenbezit. Een en ander zorgde voor het nodige rumoer, maar politieke gevolgen heeft de zaak tot dusver niet gehad.

Wat daarbij eveneens een rol speelde, was dat niet alleen Bildt maar ook andere ministers negatief in de publiciteit kwamen. Zo bleek bijvoorbeeld dat een aantal van hen het niet zo nauw nam met de betaling van de kijk- en luistergelden voor radio en tv en andere belastingen en heffingen.

Het lidmaatschap van het Irakcomité -Comittee for the Liberation of Iraq (CLI)- draagt mogelijk bij tot een verdere verzwakking van het draagvlak onder het zittende kabinet. Het CLI was in 2003 warm voorstander van de invasie en probeerde daar zo veel mogelijk invloedrijke politieke leiders op het wereldtoneel warm voor te krijgen.

Het CLI-lidmaatschap van Bildt ligt des te gevoeliger aangezien Zweden zich in het verleden met hand en tand verzette tegen de Amerikaanse Irakpolitiek. En ook nu is er binnen de Zweedse politiek weinig animo om dat beleid te steunen.

Overeind blijft dat niet alleen de sociaaldemocraten, maar ook stemmen binnen de regeringscoalitie morren over Bildt. Ook de links-liberale Centerparti (Centrumpartij) meent dat „de geloofwaardigheid van de Zweedse buitenlandse politiek is aangetast.” En de christendemocraten -ook een coalitiepartij- zijn boos dat Bildt over de aandelenportefeuille „op de rand van de waarheid heeft gebalanceerd.”