Dat meldde de christelijke nieuwsdienst BosNewsLife zaterdag.De christelijke minderheden in Irak zijn bang dat extremistische moslims hen als doelwit zien nu Hussein is geëxecuteerd. Volgens veel moslims hebben christenen dezelfde politieke en godsdienstige overtuiging als de Amerikaanse „bezetters” van Irak.

Iraakse christenen hebben verschillend gereageerd op de dood van Hussein. Joseph Kassab, voorzitter van de christelijke Chaldeeuwse Federatie in Amerika, heeft in een verklaring de doodstraf van de oud-president afgewezen. Wel zegt hij blij te zijn dat christenen „nooit meer afhankelijk zullen zijn van een dergelijke tiran.”

Ook andere Iraakse christenen hebben de executie van Hussein veroordeeld. Zij hadden liever gezien dat de oud-president levenslange gevangenisschap had gekregen, omdat „alleen God over leven en dood mag oordelen en iedereen de mogelijkheid moet krijgen Christus persoonlijk te leren kennen - ook Saddam Hussein.”

De Assyrisch-Chaldeeuwse christelijke schrijver Ken Joseph ziet Hussein als „belichaming van het kwaad.” Hij vindt dat alleen de slachtoffers van Husseins schrikbewind de oud-dictator kunnen vergeven. Joseph noemt als voorbeeld een familielid dat door de autoriteiten gemarteld werd en in de beruchte Abu Ghraibgevangenis vastzat. „Door haar geloof heeft ze Saddam vergeven en een nieuw leven kunnen beginnen.”

Husseins daden mogen echter nooit vergeten worden, vindt Joseph. „Hij was voor veel Iraakse christenen de belichaming van het kwaad. Maar het goede blijkt uit elk slachtoffer dat Saddam kan vergeven.”

Van de bijna 25 miljoen inwoners van Irak is 95 procent moslim. Sinds het begin van de oorlog in Irak in 2003 hebben honderdduizenden christenen het land verlaten. Naar schatting wonen er nu nog ongeveer 450.000 christenen.

De Wereldraad van Kerken schrijft in een verklaring God te vragen Irak „de barmhartigheid, rechtvaardigheid en compassie te willen schenken dat het lang heeft moeten ontberen” en „een einde te maken aan de vrees en dood die de regering van Saddam Hussein markeerden en die nog steeds voortduren.”

De Wereldraad is tegen de doodstraf, zo schrijft hij.