Chavez werd zondag met grote overmacht herkozen voor een termijn van zes jaar. Doel van zijn revolutie is de armen in Venezuela te laten meeprofiteren van de olierijkdom. De verkiezingsopkomst lag waarschijnlijk boven de 70 procent.„Lang leve de revolutie!” schreeuwde Chavez vanaf het balkon van het presidentieel paleis. „Venezuela laat zien dat een nieuwe en betere wereld mogelijk is. We zijn deze aan het bouwen.”

Chavez’ uitdager, voormalig gouverneur Manuel Rosales, gaf zijn nederlaag toe. Nu verreweg de meeste stembureaus (78 procent) hun uitslag hebben ingeleverd staat Chavez op 61 procent en Rosales op 38 procent.

Chavez noemde zijn overwinning, die hij opdroeg aan zijn zieke ”vader” Fidel Castro, een tegenslag voor zijn grote vijand, de Verenigde Staten. „Het is een nieuwe nederlaag voor de duivel, die de wereld probeert te overheersen”, zei hij. „Weg met het imperialisme. We hebben een nieuwe wereld nodig.”

Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken feliciteerde Chavez niet, maar liet wel weten uit te kijken naar de mogelijkheid om met de Venezolaanse regering samen te werken op gebieden van gedeeld belang. Berichten over onregelmatigheden bij de verkiezingen moeten worden uitgezocht, aldus het ministerie.

Twee dagen voor de verkiezingen zei de Amerikaanse Nationale Inlichtingendirecteur John Negroponte dat Chavez zich mengt in de binnenlandse aangelegenheden van andere Zuid-Amerikaanse landen, onder meer door zijn steun aan de linkse Colombiaanse FARC-rebellen. Ook de nauwe betrekkingen tussen Venezuela en landen als Iran, Noord-Korea en Syrië baren hem zorgen. Ten slotte zou Venezuela te weinig optreden tegen drugshandel.

Chavez heeft de olie-inkomsten van Venezuela gebruikt voor sociale voorzieningen voor de armen en om linkse bondgenoten in Zuid-Amerika te steunen bij hun verkiezingscampagnes. Sinds hij in 1998 voor de eerste maal werd gekozen door in te spelen op de algemene onvrede over de corrupte politieke elite heeft Chavez zijn invloed aanzienlijk weten uit te breiden. Zijn bondgenoten beheersen nu het parlement, de regeringsburelen in de deelstaten en de rechtspraak.