De aardbeving bij de Koerillen-eilanden met een kracht van 8,1 op de schaal van Richter behoorde tot de tien zwaarste bevingen die zich sinds 1985 hebben voorgedaan. De Koerillen zijn sinds de Tweede Wereldoorlog betwist tussen Moskou en Tokio.De aardbeving deed zich voor op circa 600 kilometer ten noordoosten van het noordelijk Japanse eiland Hokkaido. De beving werd geregistreerd op een diepte van circa 30 kilometer. Japanse media zeiden dat bewoners van Noord-Hokkaido weinig tot niets hebben gemerkt van de beving. Toch verlieten duizenden Japanners op Hokkaido hun huizen en werkplekken om veiligere oorden op te zoeken na de tsunamiwaarschuwing. Volgens het Japanse persbureau Kyodo was er echter geen sprake van paniek.

Het Pacific Tsunami Warning Center zei in een mededeling te vrezen voor vloedgolven die tot circa 2 meter hoog zouden kunnen worden. Uiteindelijk werd een eerste vloedgolf van slechts 40 centimer hoog geregisteerd.

Het epicentrum van de beving lag op 390 kilometer van het eiland Etofuru. Dat is - naast Habomai, Shikotan en Kunashiri - een van de vier Koerilleneilanden die sinds WO II onder Russisch bestuur staan, maar door Japan worden opgeëist.

Japan wordt regelmatig getroffen door aardbevingen. Ongeveer 20 procent van de sterkste aardschokken die elk jaar gemeten worden, treft het keizerrijk.

Een grote beving voor de kust van Sumatra met een kracht van circa 9 op de schaal van Richter veroorzaakte op Tweede Kerstdag 2004 een grote tsunami in de Indische Oceaan. Er vielen toen zeker 231.000 doden. De slachtoffers vielen in twaalf landen: Indonesië, Sri Lanka, India, Maldiven, Thailand, Myanmar, Maleisië, Kenia, Madagascar, Seychellen, Somalië en Tanzania.

In de Indische Oceaan was destijd geen alarmsysteem voor tsunami’s aanwezig. Intussen is er in het gebied een beperkt waarschuwingssysteem.