Ecevit was in zijn leven vijfmaal premier, voor de laatste keer van 1999 tot 2002. Toen verloor hij de verkiezingen en kwam er een einde aan zijn politieke carrière, mede doordat zijn gezondheid al veel te wensen overliet. De AK-partij van huidig premier Recep Tayyip Erdogan kwam na Ecevits smadelijke nederlaag (hij kreeg slechts 1 procent van de stemmen) aan de macht. De kiezers rekenden Ecevit vooral de economische malaise in 2001 aan, die miljoenen Turken hun baan kostte.Bijna een halve eeuw lang speelde Ecevit een belangrijke rol in de Turkse politiek. In 1974 gaf hij bijvoorbeeld opdracht tot de invasie van Cyprus en ook werd tijdens zijn premierschap in 1999 de Koerdische guerrillaleider Abdullah Öcalan gearresteerd. In de jaren ’50 werkte hij als journalist en in 1957 werd hij voor de Republikeinse Volkspartij lid van het parlement.

Na de staatsgreep door het Turkse leger in 1980 belandde Ecevit, toen reeds viermaal premier geweest, enige tijd achter de tralies. Hij mocht zich van de generaals niet meer met politiek bemoeien, maar deed dat toch weer snel, allereerst via zijn echtgenote Rahsan. Die leidde aanvankelijk de door Ecevit gestichte nieuwe Democratische Partij van Links.

Het werd Ecevits nieuwe vehikel naar het centrum van de macht. Eind jaren ’90 keerde hij terug op het politieke toneel als voorstander van liberalisering van de Turkse economie, toetreding tot de Europese Unie en goede betrekkingen met de Verenigde Staten.