Botha stierf om 19.00 uur Nederlandse tijd in zijn huis in het dorp Wilderness, waar hij zijn laatste jaren sleet, afgezonderd van de buitenwereld en de veranderingen in het Zuid–Afrika van na de apartheid.Botha, die de bijnaam Groot Krokodil kreeg vanwege zijn gevreesde temperament, leidde tussen 1978 en 1989 de laatste blanke racistische regering van Zuid–Afrika. Hij kwam in 1916 in een boerengezin ter wereld. In 1948 werd hij tot parlementslid verkozen voor de Nasionale Partij. In 1961 trad hij toe tot het kabinet en in 1966 werd hij minister van defensie.

Botha schilderde zichzelf graag af als de eerste Zuid–Afrikaanse leider die hervormingen nastreefde, maar hij was een koppige voorstander van de apartheid en beperkte de politieke organisaties van de zwarte Zuid–Afrikanen ernstig in hun bewegingsvrijheid. Dertigduizend mensen werden onder zijn bewind gearresteerd.

Hij weigerde toe te geven aan de toenemende druk om de prominente politieke gevangene Nelson Mandela vrij te laten, die uiteindelijk door Botha’s opvolger F.W. de Klerk werd vrijgelaten. De Waarheidscommissie concludeerde in 1998 dat Botha zich schuldig had gemaakt aan ernstige mensenrechtenschendingen. Door zijn slechte gezondheid ontsnapte Botha echter aan vervolging.

Het Afrikaans Nationaal Congres, dat ten tijde van Botha als een terroristische organisatie werd bestempeld, condoleerde als een van de eerste organisaties de nabestaanden van de oud–president.