Hoop op vrijlating Betancourt
BOGOTA - Er is weer een sprankeltje hoop voor de vrijlating van de in 2002 door guerrilla’s gegijzelde Colombiaanse ex-presidentskandidate en anticorruptieactiviste Ingrid Betancourt.
De regering van de onlangs herkozen president Alvaro Uribe heeft ingestemd met de vorming van een tijdelijke vrijhaven voor de guerrilla’s in het zuiden van Colombia. Strijders van de Revolutionaire Strijdkrachten (FARC) mogen hier gedurende 45 dagen verblijven zonder dat het regeringsleger hen zal aanvallen.Het is de bedoeling om gedurende deze periode te komen tot een uitwisseling van gevangenen.
Volgens de voormalige vredesonderhandelaar Jorge Restrepo, die thans leidinggeeft aan de hoofdstedelijke denktank Cerac, is de regering nu iets meer toegevingsgezind dankzij diplomatieke druk uit Europa. „Ook de FARC ontloopt niet langer het contact met de regering, wier militaire operaties de afgelopen maanden erg schadelijk waren voor de guerrilla’s”, aldus Restrepo.
Eerder deze week verklaarde president Uribe zich bereid om een persoonlijke ontmoeting te hebben met de FARC-leiders als eerste stap in een vredesproces. Het staatshoofd zei dat een uitwisseling van gevangenen „een klimaat van goede wil” kan scheppen dat een hervatting van de vredesonderhandeling mogelijk kan maken.
Enkele tientallen FARC-commandanten zitten in gevangenschap. De beweging houdt op haar beurt meer dan honderd mensen gegijzeld. Ingrid Betancourt viel in handen van de FARC tijdens de campagne voor de presidentsverkiezing van begin 2002. Betancourt was lijsttrekker van de Groene Partij. Haar ontvoering zorgde destijds voor grote commotie in binnen- en buitenland. Betancourt bezit ook de Franse nationaliteit.
De FARC nam Betancourt gevangen tijdens een bezoek aan een gedemilitariseerde zone. Het is niet bekend waarom de guerrilla’s juist Betancourt gijzelden. Eerder was het gebied bezocht door talrijke andere politici.
Haar ontvoering was voor toenmalig president Andrés Pastrana de voornaamste reden om de vredesgesprekken met de guerrilla’s af te breken en de gedemilitariseerde zone, waar de rebellen zich zonder vrees voor vervolging mochten ophouden, op te heffen.