Volgens de VN liggen in Libanon zeker 350.000 stuks munitie die niet zijn geëxplodeerd, en zal het zeker twee jaar duren om ze op te ruimen. Sinds het bestand van 14 augustus zijn ten minste vijftien mensen, onder wie een kind, door deze bommetjes gedood. Ten minste 83 mensen zijn in dezelfde periode door explosies van het wapentuig gewond geraakt.De coördinator humanitaire zaken van de VN in Libanon, David Shearer, zei op een persconferentie in de Libanese hoofdstad Beiroet dat Israël aanzienlijke hulp kan bieden door te zeggen hoeveel clusterbommen op Libanon zijn afgevuurd en de coördinaten van de bommen door te geven. Volgens Shearer weigerde Israël tot dusver deze informatie te verstrekken. Een woordvoerster van de Israëlische regering zei zich niet bewust te zijn van enige officiële klacht van de VN of verzoeken met betrekking tot clusterbommen.

Israël stelt dat alle wapens die het gebruikt geoorloofd en wettig zijn, maar het is de vraag of de door Israël gebruikte clusterbommen niet in de Geneefse Conventies zijn verboden. De conventies bevatten regels die ten doel hebben burgers ten tijde van een conflict te beschermen. Mensenrechtenorganisaties zeggen dat het gebruik van dit soort bommen in steden in dorpen strijdig is met de conventies, omdat de bommen ook na afloop van een conflict nog slachtoffers maken.

Explosievendeskundigen van de VN hebben in Libanon tot dusver 516 locaties gevonden waar clusterbommen liggen. In totaal 17.000 bommetjes zijn geruimd.

Clusterbommen kunnen worden afgevuurd door een kanon of gedropt door een vliegtuig. De bommen exploderen boven de grond, waarbij honderden kleine bommen of submunitie vrijkomen. De kleine bommen, het kunnen er wel 200 uit één moedergranaat zijn, exploderen als zij ergens -een gebouw, een persoon of de grond- tegen aankomen. Met clusterbommen kunnen manschappen worden uitgeschakeld, maar kan ook een gebied onbegaanbaar worden gemaakt. Ook kunnen de bommen zo worden afgesteld dat ze op een later tijdstip ontploffen.