Het voorstel pleitte voor decentralisatie, zoals meer bevoegdheden voor de twintig regio’s. Ook de macht van de premier zou worden versterkt ten koste van president, parlement en collega-ministers.De grondwetswijziging was door het vorige centrumrechtse kabinet–Berlusconi door het parlement geloodst. De huidige regering van premier Romano Prodi voelde niets voor de wijzigingen.

De tegenstanders vreesden een afbraak van de solidariteit tussen het rijke noorden en het arme zuiden, als de regio’s zelf zouden moeten opkomen voor gezondheidszorg en onderwijs. Ook wilden zij niet tornen aan de huidige grondwet met een zwakke positie van de regeringsleider, die na de Tweede Wereldoorlog is aangenomen met de dictatuur van Benito Mussolini nog vers in het geheugen.

Het centrumrechtse kamp daarentegen pleitte voor een sterkere regeringsleider om het Italiaanse regeringsapparaat slagvaardiger en stabieler te maken. De Lega Nord ijvert al ruim een decennium voor meer autonomie voor het rijke noorden en hekelt „Roma ladrona" (dievegge Rome) en de volgens haar overdreven financiële steun aan de Mezzogiorno, het arme zuiden.

Lega–leider Umberto Bossi dreigde naar Zwitserland te emigreren als het neekamp bij het tweedaagse referendum zou winnen, zo meldde het Italiaanse persbureau ANSA. De opkomst lag bij 53 procent.