Gergorin ontkent echter dat hij achter de lastercampagne tegen de Franse minister van Binnenlandse Zaken, Nicolas Sarkozy, zit. Hij gaf in een interview met de Franse krant Le Parisien toe dat hij medio 2004 een lijst heeft gestuurd aan een onderzoeksrechter met daarop de namen van rekeninghouders bij de Luxemburgse Clearstream Bank. Die geheime bankrekeningen zouden worden gebruikt om geld wit te wassen. De lijst bleek later vals te zijn.De zaak domineert al wekenlang de Franse politiek door de rol van premier Dominique de Villepin in de zaak. De minister-president wordt ervan beschuldigd in het geheim een onderzoek te hebben gelast naar Sarkozy. Sarkozy zou een van de rekeninghouders bij Clearstream zijn. De Villepin wordt ervan beschuldigd dat hij Sarkozy door het slijk wilde halen. De premier spreekt de aantijging tegen. Hij overleefde afgelopen dinsdag nog een motie van wantrouwen over de zaak.

De beschuldiging jegens Sarkozy bleek namelijk op niets te berusten. Sarkozy beschuldigde daarop De Villepin van een lastercampagne tegen zijn persoon. Beide politieke rivalen lopen zich warm voor de Franse presidentsverkiezingen volgend jaar.

In het interview geeft Gergorin zijn versie van de complexe affaire. Hij zegt dat hij in de zaak geïnteresseerd raakte na de dood van zijn voormalige baas Jean-Luc Lagardère, topman en oprichter van het Franse media- en technologieconcern Lagardère.

Die overleed in maart 2003 op 75-jarige leeftijd aan een zeldzame ziekte, maar Gergorin vermoedde dat hij was vermoord door de Russische maffia. Lagardère is een van de grootste aandeelhouders van EADS.

Gergorin kreeg eind 2003 een lijst opgestuurd van een geheime bron met daarop zeventig namen van mogelijke rekeninghouders bij de bank in Luxemburg. De Clearstream Bank werd toen al in verband gebracht met witwaspraktijken, al sprak de bank alle beschuldigingen tegen. De lijst bevatte onder meer de namen van Franse politici en hooggeplaatste ambtenaren. Ook Russische maffiosi en miljardairs stonden op de lijst. Sarkozy werd nog niet genoemd.

Omdat Gergorin vermoedde dat de Russische maffia samen met andere investeerders een bod wilde uitbrengen op Lagardère, stapte hij met de informatie naar de overheid om die te bewegen een onderzoek in te stellen. Dat leidde tot een ontmoeting met de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken, De Villepin. Ook het hoofd van Franse geheime dienst, Philippe Rondot, was daarbij aanwezig. Rondot zou de zaak onderzoeken.

Volgens Gergorin kwam de naam van Sarkozy bij die ontmoeting nog niet naar voren. Daarmee bevestigt hij de beweringen van De Villepin, die altijd heeft gezegd dat hij nooit heeft gevraagd om een speciaal onderzoek naar de betrokkenheid van Sarkozy. De minister van Binnenlandse Zaken werd pas op een tweede lijst genoemd, die Gergorin in april kreeg opgestuurd.

Omdat Gergorin niet tevreden was over de voortgang van het onderzoek van Rondot, stapte hij naar de onderzoeksrechter Renaud van Ruymbeke. Die onderzocht op dat moment een smeergeldaffaire bij de verkoop van Franse oorlogsschepen aan Taiwan in 1991.

Gergorin wilde echter niet met naam en toenaam zijn beschuldigingen uiten, dus besloot hij op anonieme basis zijn lijst te sturen. Dat gebeurde eind mei 2004. De maand daarop kreeg Van Ruymbeke de tweede lijst met namen, waarop ook Sarkozy voorkwam. Gergorin beweert dat hij die lijst niet heeft gestuurd.

Gergorin ontkent dus dat hij iets te maken heeft met de lastercampagne tegen Sarkozy. Ook wilde of kon hij niet zeggen wie dan wel de lijst met de naam van Sarkozy heeft opgesteld en opgestuurd aan Van Ruymbeke. Ook zei hij niets over de geheime bron die hem de eerste lijst opstuurde. Gergorin legde vorige week zijn functie bij EADS tijdelijk neer om zich te verdedigen tegen de aantijging dat hij achter de lastercampagne tegen Sarkozy zit.