Suriname wil liever geld dan goederen
ZEIST/PARAMARIBO - De Surinaamse gemeenschap in Nederland is de afgelopen dagen spontaan begonnen met het inzamelen van goederen voor de slachtoffers van de overstromingen in het binnenland van Suriname. Maar Paramaribo ziet liever geld dan goederen. „Het is veel te kostbaar dit naar het land te transporteren.”
Hoewel het getroffen watersnoodgebied nog steeds uiterst moeilijk bereikbaar is, is de hulpverlening inmiddels op gang gekomen. Vijf medewerkers van de Verenigde Naties, onder wie een Nederlander, zijn donderdag in Suriname aangekomen om te assisteren bij de hulpverlening.Directeur Glenn Wijngaarde van het Surinaamse Rode Kruis riep woensdag Nederlanders op te stoppen met het inzamelen van hulpgoederen. Een woordvoerder van de organisatie in Paramaribo bevestigde dat er in dit stadium meer behoefte is aan geld om water en houdbare levensmiddelen te kopen en die naar het door overstromingen getroffen binnenland te vervoeren. Wijngaarde heeft grote waardering voor de vele particuliere initiatieven in Nederland, maar goederen zijn nu niet nodig.
Ook het Zeister Zendingsgenootschap (ZZG), dat zending en diaconaal werk in Suriname ondersteunt, kreeg talloze telefoontjes van mensen die goederen wilden schenken aan de inwoners van het rampgebied. ZZG is verbonden aan de Evangelische Broedergemeenten, waarvan de leden in Nederland voor 90 procent uit Surinamers bestaan. „Helaas kunnen wij die aanbiedingen niet honoreren”, aldus coördinator communicatie en fondsenwerving Sebastiaan Baauw. „Het is veel te kostbaar om dit allemaal naar het land te transporteren. Wel kunnen die zaken altijd nog in een later stadium naar Suriname worden gebracht.”
Het zendingsgenootschap stelde begin deze week als eerste 50.000 euro beschikbaar aan het Samenwerkingsverband Binnenland, dat de noodhulp coördineert. Is het niet riskant om rechtstreeks geld naar Suriname over te maken? Baauw: „Dat blijft altijd moeilijk. Maar ons geld komt absoluut een op een aan op de plaats waar het hoort. Er blijft niets hangen.”
Asta Radakishun uit Rotterdam zamelde samen met enkele andere Surinaamse vrouwen de afgelopen dagen kleding in voor de slachtoffers. Ze is teleurgesteld dat ze haar gaven nu niet kwijt kan. „Iedereen heeft zo spontaan meegewerkt; het kwam recht uit ons hart.”