H. pleegde de moorden in april van het vorig jaar, in zijn woning in Zoetermeer. De rechtbank noemde de moorden „gruwelijk, uiterst lafhartig, bruut en volstrekt zinloos." H. heeft de moorden bekend. Hij ruimde zijn gezin uit de weg om een Poolse minnares thuis te kunnen ontvangen.Het openbaar ministerie (OM) had levenslang tegen H. geëist en heeft met het rechtbankvonnis het maximale bereikt. Het OM berust dan ook in het vonnis, aldus een woordvoerster.

De advocaten van H. hebben tijdens het proces het opleggen van een tijdelijke gevangenisstraf en de tbs–maatregel bepleit. De psyche van hun cliënt is uitvoerig door deskundigen onderzocht. Slechts één van hen ontdekte een persoonlijkheidsstoornis en achtte behandeling geboden. De rechtbank beschouwde H. op grond van de overige gedragskundige rapportages volledig toerekeningsvatbaar.

Het rechtscollege vond levenslang onontkoombaar, vanwege de uitzonderlijke ernst van de misdrijven, het leed dat de naaste familie is aangedaan en de schok die de moorden in de samenleving hebben veroorzaakt.

Richard H. sloeg op de bewuste avond zijn slapende echtgenote met een honkbalknuppel op het hoofd, waarna hij haar wurgde. Ook zijn beide kinderen wurgde hij, toen zij lagen te slapen in hun bedjes. De stoffelijke overschotten vervoerde H. in de achterbak van zijn auto naar de bossen bij het Brabantse Alphen–Chaam, waar hij ze begroef.

Het daaropvolgende weekend bracht H. met zijn – onwetende – minnares thuis door. Toen zij weer was vertrokken, gaf H. zijn gezin als vermist op. Na tien dagen ontmaskerde de politie hem als de moordenaar. De rechtbank rekende het H. zwaar aan dat hij lang heeft geprobeerd de volledige waarheid te verdoezelen.