Latijns-Amerika is trots op de condor. De vogel komt voor in de nationale symbolen van vier landen: Bolivia, Chili, Colombia en Ecuador. ”El condor pasa”, een muziekstuk dat Daniel Alomia Robles in 1933 componeerde, doet dienst als het tweede volkslied van Peru.Uit onderzoek blijkt dat de condor tot in de twintigste eeuw nog veel voorkwam in Venezuela. De stichting Bioandina, in het zuidwesten van Venezuela, zette enkele jaren geleden zes jonge condors uit een dierentuin in het Amerikaanse Cleveland uit in de regio. Het project mislukte omdat de condors werden doodgeschoten door stropers.

Wie in Venezuela een condor ziet, zoals Luis Quintero, een boer uit Merida eens overkwam, heeft een verhaal om mee uit te pakken. „De condor leek net een klein vliegtuig”, zegt Quintero over het bewuste moment. „Hij was zwart met wit. Een prachtig gezicht om hem te zien vliegen. Hij liet zich meevoeren op de wind naar het zuiden, richting Colombia.”

De condor is geen roofvogel, maar een aasgier. Volwassen condors kunnen 130 centimeter hoog worden en een spanwijdte van meer dan 3 meter bereiken. De vogels wegen ongeveer 14 kilo. Hoewel sommige plaatselijke legenden iets anders beweren, heeft de condor geen klauwen en valt hij geen levende wezens aan. De condor broedt pas na acht jaar voor het eerst en kan 75 jaar oud worden.

In Venezuela is de condor verdwenen, maar het lijkt erop dat de populatie in Colombia zich langzaam uitbreidt. In de jaren tachtig telde het land nog maar een paar exemplaren. Met hulp van Amerikaanse dierentuinen werden op zes plaatsen in de Andes jonge condors uitgezet. Colombia telt nu 100 condors en hoopt binnen een paar jaar op 160 te zitten.

In Ecuador leven naar schatting 75 condors. In Peru werden twintig jaar geleden door experts 120 condors geteld. In Argentinië en Chili, landen die ook allebei beschermende programma’s voor de condor hebben, komt de aasgier het meest voor. In het Andesgebergte dat door beide landen loopt, zouden ongeveer 5000 condors leven.

In Argentinië, Bolivia en Chili profiteren de vogels van de onherbergzaamheid van de Andes. In gebieden waar de landbouw zich ontwikkelde, liep de populatie terug. „In sommige gevallen voeden de condors zich daar nu echter met kadavers van dode koeien, die bijvoorbeeld van een rotsrichel zijn gevallen”, zegt Boris Rios, ecoloog van het de Wildlife Conservation Society (WCS).

Ondanks de relatief grote condorpopulatie in Argentinië en Chili, wordt de condor, die slechts eens in de twee jaar een ei uitbroedt, nog steeds bedreigd door de jacht en het eten van vergiftigde dieren.