Oorlog was het toch al bijna, eerder deze week in de rustige Terneuzense buurt waar de bewuste Edvard Grieghofflat staat. In alle vroegte draaide dinsdag een kraanwagen de straat in, met daarachter een vrachtwagen met een grote antenne van Vodafone.Margretha Haanraadt (61) schrok wakker. „Ik werd wakker van elke vrachtwagen”, zegt ze, „ze konden ieder moment komen.” Snel alarmeerde ze haar 51-jarige medestrijdster Emmy Fieret, die in de naastgelegen flat woont. De beide echtgenoten van de vrouwen kwamen ook opdraven en haalden snel de auto’s van stal, die ze dwars over de weg zetten - de alarmlichten aan. De mast zou de flat die dag niet bereiken.

„Het verliep allemaal heel vreedzaam”, blikt mevrouw Fieret terug op de actie. „We hebben tot ’s middags gezellig met de chauffeurs koffie gedronken. Maar als ze eerstdaags weer met die antenne aan komen, is het oorlog.”

Ze staat op, haar ogen schitteren van boosheid. „Het is tijd dat Nederland eens wakker wordt. Het kan toch niet zo zijn dat wij ons maar moeten laten vergiftigen met die straling?”

Raadslid Cees Freeke van de fortuynistische eenmanspartij Lijst Cees Freeke (LCF) maakt zich met de twee dames kwaad over de gang van zaken. Hij bereidt een motie voor waarin hij uitstel van het plaatsen van de antenne bepleit, „in ieder geval tot de resultaten van een nu lopend onderzoek naar de straling in Zwitserland bekend zijn.”

Steeds meer gemeenten willen geen umts-masten meer plaatsen. Landelijk beleid is er echter niet. Freeke, die steun van de SGP-fractie lijkt te kunnen verwachten voor zijn motie, ziet financieel gewin als belangrijkste reden voor het uitblijven van richtlijnen. „Met een veiling van umts-frequenties verdiende het Rijk enkele jaren geleden miljarden. Dan kun je nu niet opeens zeggen dat het gevaarlijk is.”

En al is dat wetenschappelijk nog niet eenduidig bewezen, de masten zijn wel degelijk gevaarlijk, weten Fieret en Haanraadt. „Mijn man had last van een veel te hoge bloeddruk”, zegt Fieret. „En ikzelf ook. Uiteindelijk zijn we erachter gekomen dat de gsm-mast die nu op de flat staat, de boosdoener is. We hebben een apparaatje geplaatst dat de straling afweert, waarna onze klachten verdwenen.”

Het verhaal van Fieret staat niet op zichzelf, weten de twee vrouwen. „Wat dacht je van die baby hieronder die altijd huilde totdat ze hem aan de andere kant van de flat legden, waar de straling minder was? Of van die man bij wie z’n pacemaker het niet meer goed deed?”

De problemen zijn nu, met een relatief kleine gsm-mast, al zo groot, zeggen de twee, „en dan te bedenken dat die umts-antenne nog veel meer straling levert.”

Telecomaanbieders willen de masten het liefst kwijt op flats waar oudere mensen wonen, denkt Freeke. „Nooit op een studentenflat, nooit op het stadhuis. Oudere mensen doen tenminste niet zo moeilijk.”

Fieret en Haanraadt ervaren dat aan den lijve. „Wij horen bij de jongste mensen in onze flats”, zegt Fieret. „De ouderen zien het vaak niet meer zitten om actie te ondernemen.” Haar ogen gaan weer flonkeren.