Zij moet het dan opnemen tegen een van de rijkste mannen van het land, de rechtsliberaal Sebastian Pinera.De kiezers van Chili veranderen zelden van mening. Zo zou de eerste ronde van de presidentsverkiezingen te typeren zijn.

De rooms-rode Bachelet kreeg een krappe 45 procent van de kiezers achter zich, terwijl de twee kandidaten van de conservatieve oppositiepartijen gezamenlijk 51 procent van de stemmen op hun naam brachten; de zakenman Sebastian Pinera kreeg zondag ongeveer 27 procent en zijn rivaal Joaquin Lavin, die de presidentsverkiezing van 1999 nog bijna had gewonnen, kwam dit keer niet verder dan 23.

Deze percentages verschillen nauwelijks van eerdere verkiezingsuitslagen. Sinds de herintrede van de democratie, in 1990, kan de coalitie van socialisten en christendemocraten steevast rekenen op iets minder dan de helft van de stemmen. De twee rechtse partijen van Chili leggen van oudsher beslag op iets meer dan de helft van de stemmen. Zij hebben desalniettemin het politieke nakijken omdat hun coalitie -Chileens Verbond- bol staat van broedertwisten.

De niet aflatende machtsstrijd tussen de twee meer behoudend ingestelde politieke partijen van Chili is ook Joaquin Lavin fataal gebleken. Zijn vaak nogal eigenzinnige optreden als lijsttrekker van de conservatieve coalitie veroorzaakte een splitsing die tot gevolg had dat de kleinere Partij voor Nationale Renovatie (Renovacion Nacional, RN) op het allerlaatste moment besloot een eigen presidentskandidaat te nomineren. Daarbij viel de keus op de succesvolle zakenman Sebastian Pinera.

Deze multimiljonair baarde in 1988 groot opzien door bij een referendum over de toekomst van het toenmalige militaire regime openlijk campagne te voeren tegen het aanblijven van dictator Augusto Pinochet.

Met Sebastian Pinera heeft de leiding van de RN een welhaast perfect antwoord op de tot voor kort nog welhaast onbegrensde populariteit van Michelle Bachelet, de charismatische oud-minister van Volksgezondheid en Defensie. Twee maanden geleden leek deze nog onverslaanbaar als opvolgster van vertrekkend president Ricardo Lagos. Volgens de peilingen zou ze genoeg hebben aan één verkiezingsronde.

Het verschijnen van Sebastian Pinera heeft de oude machtsverhouding tussen de twee partijcoalities in Chili hersteld. Sterker nog: rechts maakt thans een goede kans om bij de tweede stemming, die voor 15 januari op de agenda staat, te zegevieren. Van de kiezers die zondag hun stem aan Joaquin Lavin gunden zullen er slechts erg weinig een tweede keus maken voor Michelle Bachelet.

Dit is de slechtst denkbare uitslag voor de zittende regering van president Lagos. Was Lavin doorgestoten naar de beslissende verkiezingsronde, dan kon Michelle Bachelet zich reeds nu Chili’s nieuwe president wanen. Joaquin Lavin heeft een harde kern van trouwe volgelingen, maar oefent amper aantrekkingskracht uit buiten zijn eigen nauw gedefinieerde ideologische omgeving.

Sebastian Pinera is daarentegen een heel ander verhaal. Zelfs Chileense socialisten voelen zich tot de zakenman aangetrokken gezien zijn onberispelijke gedrag tijdens de dictatuur. Pinera is succesvol, rijk, eerlijk, innovatief en modern. Een even zeldzame als aantrekkelijke combinatie van eigenschappen.

Terwijl andere landen in Zuid-Amerika letterlijk snakken naar presidentskandidaten van zwaar kaliber en bij vanwege het gemis eraan vaak een beroep doen op nieuwkomers met soms vreemde opvattingen, gaat Chili dadelijk naar de beslissende verkiezingsronde met twee eersteklas kandidaten.